استیبل کوین‌ها، دارایی‌های دیجیتالی هستند که ارزش بازار آن‌ها به دارایی پایدار دیگری متصل است و از این رو، دارای قیمت ثابتی هستند. این دارایی‌های پایدار می‌توانند ارزهای فیات خاصی که در صرافی‌ها معامله می شوند، از جمله دلار آمریکا، یورو یا انواع دیگر دارایی‌ها، مانند فلزات گران‌بها و حتی سایر ارزهای دیجیتال باشند.

در سال‌های اخیر، ارزش بازار استیبل‌کوین‌ها به‌صورت تصاعدی رشد کرده است که نشان‌دهنده محبوبیت و نفوذ آن‌ها در طول زمان است. برای مثال، ارزش بازار USDT (تتر)، به عنوان محبوبترین استیبل‌کوین بازار کریپتوکارنسی که با پشتوانه دلار معامله می‌شود، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ بیش از ۶۰,۰۰۰ دلار افزایش داشته است.

رگولاتوری استیبل کوین‌ها

مقامات کشور‌ها، مخصوصا ایالت متحده آمریکا، به دلایل مختلف به‌دنبال قانون‌گذاری برای تنظیم و کنترل استیبل‌کوین‌ها تحت‌عنوان حمایت از مصرف‌کننده هستند؛ همچنین پس از فروپاشی استیبل‌کوین ترا (Terra UST) در ماه ژوئن (خرداد ماه)، برخی معتقدند که این کار باید انجام شود. صحبت درباره قانون‌گذاری استیبل‌کوین‌ها فقط مختص خود توکن‌ها نیست، بلکه مقامات و قانون‌گذاران معتقدند رگولاتوری باید برای کل سیستم این نوع دارایی‌های دیجیتال تنظیم شود. برای مثال، صندوق بین‌المللی پول در‌این‌باره گفته است: «الزامات مربوط به استیبل‌کوین‌ها باید کل اکوسیستم و تمام عملکردهای کلیدی آن را پوشش دهد.»

هرچند نحوه عملکرد این ایده‌ها در عمل و در حال حاضر نامشخص است، اما به نظر می‌رسد مقامات جهانی به‌دنبال از بین بردن فاصله استیبل‌کوین‌ها و امور مالی سنتی و وارد کردن آن‌ها به بازار غیردیجیتال هستند که این موضوع مخالف اهداف ارزهای دیجیتال و امور مالی غیرمتمرکز است.

سقوط دلار

برای سقوط یک ارز فیات فاکتور‌های زیادی باید بررسی شود. تاریخ پر از سقوط ناگهانی ارزهای رایج کشورهاست. آرژانتین، مجارستان، اوکراین، ایسلند، ونزوئلا، زیمبابوه و آلمان همگی از سال ۱۹۰۰ بحران‌های ارزی وحشتناکی را تجربه کرده‌اند. ریشه هر فروپاشی ناشی از فقدان ایمان به ثبات یا مفید بودن پول به‌عنوان ذخیره با‌ارزش یا وسیله مبادله است و وقایع اخیر، از جمله بحران هزینه زندگی و واکنش شدید به کووید، ایمان مردم را به این نهاد متزلزل کرده است.

زیروهج (ZeroHedge) در مقاله اخیر خود با عنوان بلک‌راک (BlackRock) عنوان کرده است که آمادگی قبل از رکودی که بوده است دیگر کار نمی‌کند و تصویر وحشتناکی از آنچه ممکن است رخ دهد ترسیم می‌کند.

در این مقاله آمده است که اقتصاد جهانی از چهل سال رشد پایدار خارج شده و به سمت بی‌ثباتی بسیاری رفته است؛ اما در نهایت دلار، رایجترین ارز ذخیره جهان و اقتصاد آمریکا، همچنان بزرگترین و مهمترین وزنه اقتصادی جهان است و سقوط این ارز با توجه به باور‌های اجتماعی تقریبا محال به نظر می‌رسد.

سرنوشت تتر و استیبل کوین‌ها پس از سقوط دلار

ریو کالینز (Reeve Collins)، یکی از بنیان‌گذاران تتر، به سایت کریپتو اسلیت (CryptoSlate) درباره سرنوشت تتر پس از نابودی دلار گفته است که اگر بر فرض محال این اتفاق نیز رخ دهد، سقوط دلار به این معنی است که از تتر پشتیبانی نمی‌شود و در نتیجه آن را از انجام وظایف مورد‌نظر خود ناتوان می‌کند. با این حال، تحت این سناریوی فرضی، کالینز خوش‌بین است که زیرساخت ارزهای دیجیتال موجود، یک سیستم مالی جایگزین آماده و ابزاری برای تراکنش ارائه می‌کند و تا حدی آشفتگی سقوط ارز را نفی می‌کند. به‌طور کلی کالینز در پاسخ به این سوال که آیا سقوط دلار به معنای پایان استیبل‌کوین است یا خیر، می‌گوید: «نه به‌طور کامل؛ زیرا جای خالی استیبل‌کوین‌های منحل‌شده با پشتوانه فیات را می‌توان با استیبل‌کوین‌های الگوریتمی پر کرد.» همچنین در توضیح این مطلب اضافه می‌کند: «من معتقدم، زمانی استیبل‌کوین‌های الگوریتمی جدیدی به وجود خواهند آمد که ثابت می‌کنند مانند همتایان دارای پشتوانه فیات پایدار هستند، اما ما هنوز به آنجا نرسیده‌ایم.»

اگرچه استیبل‌کوین‌های الگوریتمی، به‌طور کلی توسط فروپاشی Terra UST بدنام شده بودند، اما این اتفاق به‌دلیل ضعف در طراحی سیستم تثبیت لونا (LUNA) بوده و نقصی در ماهیت این سیستم وجود نداشته است.

طبق مطالعات موردی سقوط ارزها در طول تاریخ، به نظر می‌رسد مردم پس از بی‌ارزش شدن یک ارز، به ارزهای جایگزین روی می‌آورند. به عنوان مثال، پس از سقوط بولیوار، در یک مقطع، دلار نیمی از معاملات ونزوئلا را تشکیل می‌داد و حجم معاملات بیت‌کوین نیز افزایش یافت. به نظر می‌رسد در صورت سقوط دلار به عنوان ارز پشتیبان تتر و استیبل‌کوین‌های دیگر، جایگزینی در سیستم انتخاب خواهد شد.