ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، در پست وبلاگ اخیر خود، بر ضرورت تمرکز بر مقیاس‌پذیری داخلی و موازی‌سازی در راه‌حل‌های لایه ۲ یعنی رول‌آپ‌ها تأکید کرده است.
این اظهارات پس از اجرای موفق هاردفورک «دنکن» در اوایل ماه جاری مطرح می‌شود. هاردفورک دنکن شامل ارتقای کلیدی EIP-4844 بود که با هدف کاهش چشمگیر کارمزد تراکنش‌ها برای لایه ۲ها معرفی شد.
بوترین اذعان داشت که اگرچه هاردفورک در کاهش هزینه تراکنش برای رول‌آپ‌ها مؤثر بوده است، اما با چالش‌هایی نیز روبرو شده است.
وی به واقعه‌ی افزایش ناگهانی استفاده از رول‌آپ Base پس از دنکن اشاره کرد که منجر به محدودیت داخلی گس و افزایش قابل توجه کارمزدها شد.
به گفته‌ی بوترین، این رویداد اهمیت تغییرات اساسی را برجسته می‌کند: رول‌آپ‌ها فراتر از صرفا بهینه‌سازی مدیریت داده، برای مدیریت پایدار فعالیت‌های افزایش‌یافته، نیازمند راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری داخلی هستند.
«این [افزایش ناگهانی کارمزد گس] منجر به درک گسترده‌تری شده است که فضای داده‌ی اتریوم تنها عنصر نیازمند مقیاس‌پذیری نیست؛ رول‌آپ‌ها نیز باید به صورت داخلی مقیاس‌پذیر شوند.»
راهکار پیشنهادی بوترین بر مفهوم موازی‌سازی استوار است. این مفهوم به راه‌حل‌های لایه ۲ امکان می‌دهد تا به جای پردازش متوالی، چندین تراکنش یا عملیات محاسباتی را به طور همزمان پردازش کنند.
وی همچنین پیشنهاد کرد که رول‌آپ‌ها می‌توانند از اجرای استراتژی‌های موازی‌سازی مانند آنچه در EIP-648 پیشنهاد شده است، بهره‌مند شوند. این EIP به پردازش موازی تراکنش‌های متعدد در ماشین مجازی اتریوم (EVM) و در نتیجه افزایش مقیاس‌پذیری، کمک می‌کند.
موازی‌سازی تنها یکی از روش‌های بهبود راه‌حل‌های لایه ۲ اتریوم است که بوترین به آن اشاره کرد. سایر روش‌ها شامل فشرده‌سازی داده و تکنیک‌های داده‌ی خوش‌بینانه مانند پلاسما هستند.
برنامه‌های توسعه‌ی مقیاس‌پذیری
مقیاس‌پذیری، چالش اساسی اتریوم در چند سال اخیر بوده است. تیم‌های توسعه و استارت‌آپ‌ها مجموعه‌ای از رویکردها را برای رفع این مشکل، در هر دو سطح پروتکل و از طریق سیستمی لایه‌بندی‌شده، ارائه کرده‌اند.
بروزرسانی‌های مهم مقیاس‌پذیری به صورت موازی در حال توسعه‌اند. اولین مورد، EIP-4844 یا پروتو-دنشاردینگ است، پیش‌نیازی برای دنشاردینگ که اخیرا پیاده‌سازی شد. این ارتقا، «بسته‌های داده» را معرفی کرد که باعث افزایش ظرفیت داده‌ای بلاک‌های اتریوم می‌شود. با افزایش مقدار داده‌ای که هر بلاک می‌تواند نگه دارد، به کاهش هزینه‌ها برای لایه ۲ کمک می‌کند.
مورد بعدی، شاردینگ است که از سال ۲۰۱۷ توسط ویتالیک بوترین معرفی شد و در آینده اجرا خواهد شد. این ارتقا شامل تقسیم بلاک‌چین اتریوم می‌شود تا زیرمجموعه‌ای از اعتبارسنج‌ها تنها مسئول بخشی از کل داده باشند.
یکی دیگر از توسعه‌های پیشنهادی، جداسازی سازنده پیشنهاددهنده (PBS) است. این مفهوم می‌تواند کار بسیار فشرده‌ی ساخت بلاک را از اعتبارسنجی منفعلانه‌ی بلاک جدا کند. جداسازی سازنده پیشنهاددهنده، تعداد کافی اعتبارسنج را برای تمرکززدایی و نمونه‌گیری در دسترس بودن داده‌ها در شبکه‌ی اتریوم پس از شاردینگ تضمین می‌کند.
منبع: The Block
نظرات کاربران
اولین نفری باشید که نظر می دهید