تتر ERC20 و TRC20 در حال حاضر دو نوع اصلی دلار تتر در بازار ارزهای دیجتال هستند. تتر شبکه اتریوم (ERC-20) و تتر شبکه ترون (TRC-20) هر یک به دلیل فناوری که دارند، یک سری مزایا و معایب را در اختیار کاربران قرار می دهند. اینکه تفاوت ERC20 با TRC20 چیست و کدام یک بهتر است، موضوعی است که در این مقاله از رمزینکس قصد پرداختن به آن را داریم.

انواع دلار تتر (usdt)

قبل از پرداختن به تفاوت ERC20 با TRC20 بد نیست با انواع اصلی دلار تتر آشنا شوید.

  • تتر ERC20: دلار تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه اتریوم صادر شده است. آدرس سپرده گذاری ارز آن همان آدرس اتریوم است و واریزها و برداشت‌ها در شبکه اتریوم صورت می‌گیرد. پروتکل تتر- ERC20 همان پروتکل ERC20 است.
  • تتر TRC20: این نوع از دلار تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه ترون صادر می‌شود. آدرس سپرده گذاری ارز آن همان آدرس ترون است و در شبکه ترون واریز و برداشت می‌شود. تتر- ترون (TRC20) از پروتکل TRC20 پیروی می‌کند.
  • تتر ایاس: این نوع تتر توسط پلتفرم تتر و بر اساس شبکه ایاس صادر می‌شود. آدرس سپرده گذاری ارز آن آدرس ایاس است و واریز و برداشت در شبکه ایاس صورت می‌گیرد. تتر ایاس از پروتکل شبکه ایاس استفاده می‌کند.
  • تتر الگوراند: این نوع از دلار تتر بر اساس شبکه الگو (ALGO) ساخته شده است اما آدرس سپرده گذاری ارز آن با آدرس سپرده گذاری ارز الگو یکی نیست، با این حال واریز و برداشت‌ها در شبکه الگو انجام می‌شود. USDT- الگوراند از پروتکل ایاس پیروی می‌کند.

تفاوت شبکه ترون با اتریوم در چیست؟

شباهت‌ها و اختلافات زیادی میان این دو پلتفرم محبوب وجود دارد. ترون هم مانند اتریوم از یک ماشین مجازی، به نام ماشین مجازی ترون (TVM) استفاده می‌کند. ترون از این ماشین مجازی به عنوان نوعی سیستم‌عامل برای قراردادهای هوشمندی که در سیستم‌عامل اجرا می‌شوند استفاده می‌کند. برای اطلاعات بیشتر در خصوص ترون به مقاله «ترون چیست؟» مراجعه کنید.

علاوه بر این ماشین مجازی ترون از زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity) استفاده می‌کند که اتریوم هم در حال حاضر همین زبان برنامه نویسی را به کار می‌برد؛ بنابراین توکن‌ها و قراردادهای هوشمند صادر شده در ترون و اتریوم کاملاً با یکدیگر سازگار هستند.

بنیاد ترون به تازگی تصمیم گرفته است تمام برنامه نویسان و توکن‌های موجود خود در پلتفرم اتریوم را به اکوسیستم ترون منتقل کند و چون این دو پلتفرم با یکدیگر سازگار هستند این کار کاملاً شدنی است.

شاید از خود بپرسید که اگر ترون و اتریوم تا این حد به هم شبیه و با یکریگر سازگار هستند، چرا می‌خواهند این کار را انجام دهند؟

دلیل این کار، تفاوت اساسی است که میان این دو وجود دارد. اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می‌کند که سرعت بسیار پایینی دارد.

افزایش ترافیک در شبکه اتریوم و همچنین قوانین عرضه و تقاضا باعث افزایش هزینه‌های معاملاتی شد. در اوایل ماه فوریه متوسط هزینه برای انجام معاملات اتریوم برای اولین بار از ۲۰ دلار فراتر رفت که برای معاملات کوچک پرداخت چنین مبلغی به عنوان کارمزد بسیار زیاد است.

ترون بر خلاف اتریوم، از الگوریتم اجماع اثبات سهام محول شده استفاده می‌کند. در شبکه ترون تنها ۲۷ اعتبار سنج وجود دارد و به همین دلیل معاملات در این شبکه با کارمزد پایین‌تر و پهنای باند بالاتری انجام می‌شود.

بنابراین توسعه دهندگان برای توسعه برنامه‌های خود از ترون استفاده می‌کنند زیرا مقیاس‌پذیری بهتر و هزینه‌های کمتر این شبکه، توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را راحت‌تر می‌کند.

  تفاوت فیوچرز با مارجین چیست و کدام یک بهتر است؟

با این حال، جدای از هزینه‌های کم شبکه ترون عامل دیگری هم وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در قراردادهای هوشمند یک برنامه، هرچه خطوط موجود در یک کد بیشتر باشد، اجرای آن پیچیده‌تر خواهد بود و از قدرت محاسباتی بیشتری استفاده خواهد کرد.

بدین ترتیب، توسعه دهندگان باید توجه داشته باشند که وارد کردن هرگونه پیچیدگی غیرضروری در کد آن‌ها باعث افزایش هزینه انجام معاملات خواهد شد.

با توجه به این که هزینه انجام معاملات در پلتفرم ترون به میزان قابل توجهی پایین است، توسعه دهندگان آزادی بیشتری در برنامه‌ریزی دقیق قراردادهای هوشمند، بدون نگرانی از هزینه‌های بالای آن‌ها دارند.

الگوریتم اجماع اثبات سهام محول شده به دلیل متمرکز بودن و اینکه در مقایسه با سیستم‌های اثبات کار ماینرها و اعتبارسنج‌های خیلی کمی دارد، بسیار مورد انتقاد قرار گرفته است.

با این حال امنیت، غیرمتمرکز بودن و مقیاس‌پذیری هنوز هم چالش بزرگی برای بلاک‌چین ترون به شمار می‌رود و مدت زیادی است که این پلتفرم با این چالش‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.

به همین دلیل توسعه دهندگان همیشه باید قبل از پیوستن به هر پلتفرمی، اهداف خود را اولویت بندی کنند و طبق اهداف خود به این پلتفرم‌ها بپیوندند. در ادامه به تفاوت ERC20 با TRC20 پرداخته شده است.

تتر ERC20 چیست؟

توکن ERC20 به توکن‌هایی می‌گویند که فقط در بستر اتریوم طراحی و استفاده می‌شوند. این توکن‌ها طبق استانداردهایی طراحی می‌شوند و می‌توان آن‌ها را به راحتی با سایر کاربران به اشتراک گذاشت، با سایر رمز ارزها عوض کرد یا به کیف پول‌های ارز دیجیتال منتقل کرد.

اتریوم برخلاف بیت کوین تنها یک بلاک‌چین نیست بلکه یک پلتفرم است. به همین دلیل سایر توکن‌ها را می‌توان در شبکه اتریوم اجرا کرد و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را روی آن ساخت.

اتریوم دارای مجموعه‌ای از استانداردها به نام ERC20 است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا توکن‌های خود را در داخل شبکه اتریوم ایجاد کنند. با استفاده از این استاندارد توکن، شرکت‌ها و پروژه‌ها می‌توانند توکن‌های خود را در شبکه اتریوم ایجاد کنند، به این ترتیب نیازی به این ندارند که بلاک‌چین و پلتفرم خود را ایجاد کنند.

توکن برخی از پلتفرم‌های برجسته مانند توکن یونی (UNI) که توکن بومی پلتفرم یونی سواپ (Uniswap) است بر اساس استاندارد ERC20 ایجاد شده‌اند و قرار است بر همین اساس هم باقی بمانند.

توکن‌های شبکه‌هایی مانند بایننس (Binance) هم بر اساس همین استاندارد و روی شبکه اتریوم ایجاد شدند اما این پلتفرم در حال حاضر بلاک‌چین خود را ایجاد کرده و روی آن فعالیت می‌کند.

توکن‌های ERC20 متداول‌ترین توکن در شبکه اتریوم هستند. آن‌ها برای استفاده در فرایندهای پرداخت طراحی شده‌اند و از این نوع توکن‌ها تحت عنوان توکن‌های ابزاری (utility tokens) یاد می‌شود. علاوه بر این می‌توان از این توکن‌ها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات نیز استفاده کرد.

مهمترین ویژگی های توکن ERC20

  • تعویض‌پذیری (Fungible): کد موجود در هر توکن با دیگری مشابه است؛ البته از تاریخچه معاملات می‌توان برای شناسایی و تفکیک این توکن‌ها استفاده کرد.
  • انتقال‌پذیری (Transferable): این توکن‌ها را به راحتی می‌توان از کیف پول به کیف پول و از یک آدرس به دیگری ارسال کرد.
  • عرضه ثابت: میزان عرضه این توکن‌ها ثابت است و تا حد مشخصی صادر می‌شوند؛ بنابراین توسعه دهندگان نمی‌توانند توکن‌های بیشتری صادر کنند و عرضه را افزایش دهند.

توکن‌های ترون، ایاس و وی چین (VeChain) در ابتدا به عنوان توکن‌های ERC20 صادر شدند و سپس با افزایش محبوبیت و قیمت به شبکه اصلی با بلاک‌چین منحصر به فرد خود منتقل شدند.

پس از ایجاد پلتفرم اتریوم، ده‌ها نفر در این شبکه شروع به ساخت توکن‌های خود کردند و مشکل بزرگی که برای این توکن‌ها وجود داشت این بود که این توکن‌ها به شدت پیچیده بودند و با هم همخوانی نداشتند.

در این حال توسعه دهندگان اتریوم تصمیم گرفتند یک نوع استاندارد برای ضرب توکن‌های جدید ایجاد کنند که شامل مجموعه‌ای از قوانین و استانداردها می‌شد که تمامی توکن‌های شبکه باید آن را رعایت کنند. به این ترتیب توکن‌های ERC20 ایجاد شدند.

همین امر باعث شد که برخی از این توکن‌ها این‌قدر با ارزش شوند که بتوانند در میان ۲۰ ارز دیجیتال برتر جهان جایی برای خود باز کنند.

مزایای توکن‌های ERC20

  • همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم اینکه هر کسی در شبکه، توکن‌های خود را با ویژگی‌ها و استانداردهای خاص خود ایجاد کند مشکل بزرگی به شمار می‌رود و در این صورت توکن‌ها را به هیچ وجه نمی‌توان با یکدیگر تعویض کرد.

علاوه بر این، ذخیره این توکن‌ها در کیف پول‌ها و قرار دادن آن‌ها در صرافی‌ها خیلی سخت خواهد بود. همچنین انتقال توکن‌ها ممکن است با مشکلاتی روبرو شود یا این توکن‌ها در برابر هک آسیب‌پذیرتر باشند.

  • استاندارد توکن ERC20 طرح کاملی برای پیروی و طراحی توکن‌های جدید برای توسعه دهندگان ارائه می‌دهد و آن‌ها به راحتی می‌توانند به جای اینکه از صفر شروع کنند با کمک این استاندارد توکن مناسب و منحصر به فرد خود را ایجاد کنند.
  • یک عامل دیگر که برای ارزیابی کلی شبکه اتریوم بسیار مهم است، نقدینگی این توکن‌های ERC20 است. پروژه‌های فعال اتریوم که به طور مداوم با یکدیگر تعامل دارند باعث جلب کاربران و پروژه‌های بیشتر به شبکه اتریوم می‌شوند که در نهایت نقدینگی شبکه را افزایش می‌دهد.

معایب توکن‌های ERC20 چیست؟

  • پهنای باند (throughput) پایین: در صورت افزایش بیش از حد تقاضا برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، شبکه اتریوم ممکن است مسدود شود. چنین اتفاقی زمانی روی داد که تقاضا برای اپلیکیشن کریپتوکیتیز (CryptoKitties) بالا رفت. اگرچه این اپلیکیشن اکنون به بلاک‌چین فلو (Flow) منتقل شده است اما این اتفاق ممکن است باز هم رخ دهد و منجر به گران شدن بیش از حد معاملات شود.
  • سرعت پایین تراکنش‌ها: تأیید هر بلاک جدید حدود ۱۴ ثانیه طول می‌کشد بنابراین پردازش تراکنش‌ها هم ممکن است تا یک دقیقه طول بکشد. در برخی مواقع کمتر از یک دقیقه طول خواهد کشید و در برخی نیز بیشتر.
  • اتر (Ether): برای انجام معاملات اتریوم و پرداخت هزینه‌ها به توکن اتر احتیاج دارید و باید آن را تهیه کنید. این امر به نوبه خود ممکن است منجر به افزایش هزینه و زمان شود.

چگونه می‌توان توکن ERC-20 را دریافت کرد؟

برای دریافت توکن‌های ERC-20 باید آن‌ها را به آدرس اتریوم خود ارسال کنید. توکن‌های ERC-20 تنها در بلاک‌چین اتریوم وجود دارند و به همین دلیل می‌توانید با خیال راحت از هر آدرس اتریوم ارائه شده توسط کیف پول خود استفاده کنید. در نتیجه توکن‌های ERC20 همیشه در یک حساب اتریوم ذخیره و نگهداری خواهند شد.

چگونه می‌توان توکن‌های ERC20 را ارسال کرد؟

هنگامی که یک توکن ERC20 را ارسال می‌کنید، در واقع در حال اطلاع دادن به قراردادهای توکن هستید که یک عملیات انتقال باید انجام بگیرد.

برای اجرای این عملیات، در قرارداد بلاک‌چین باید مقداری اتر را به عنوان هزینه انجام معامله یا گس (Gas) پرداخت کنید. به همین دلیل است که هنگام ارسال این توکن‌ها مقداری اتر نیز از حساب کار کسر خواهد شد. در صورتی که مانده حساب اتریوم شما خیلی کم باشد یا خالی باشد نمی‌توانید توکن‌های خود را ارسال کنید.

تتر TRC20 چیست؟

مانند توکن‌های اتریوم که طبق استاندارد ERC20 طراحی می‌شوند بسیاری از بلاک‌چین‌های دیگر هم استانداردهایی برای صدور توکن‌های خود دارند. در پلتفرم ترون همه توکن‌ها بر اساس استاندارد TRC20 ایجاد می‌شوند.

به عنوان یک بلاک‌چین عمومی، هر کسی می‌تواند با استفاده از همان مجموعه اصلی قوانین، کد TRC20 خود را صادر کند و توکن آن می‌تواند با هر یک از برنامه‌های دیگر که در سیستم‌عامل ترون اجرا می‌شوند، تعامل داشته باشد.

در ادامه، به شباهت‌ها و تفاوت‌های ترون و اتریوم و به نقشی که توکن‌های TRC20 می‌توانند در آینده در اکوسیستم بلاک‌چین‌های گسترده‌تر بازی کنند، خواهیم پرداخت. علاوه بر این قوانین استاندارد توکن TRC20 و برخی از برنامه‌ها، از جمله استیبل کوین تتر را که برای صدور توکن‌های خود از ترون استفاده می‌کنند، بررسی خواهیم کرد.

  آموزش سایت کوین مارکت کپ، چگونه از بزرگترین پایگاه داده ارزهای دیجیتال استفاده کنیم؟

تفاوت میان TRC10 و TRC20

فرق چندانی میان توکن‌های TRC10 و TRC20 وجود ندارد. بزرگ‌ترین تفاوتی که میان این دو وجود دارد، معیارهای اجرای آن‌ها در مقیاسی بزرگ است. اختلافات جزئی دیگری هم میان این دو وجود دارد که اگر می‌خواهید توکن‌های منحصر به فرد خود را با توجه به این استانداردها ایجاد کنید، باید این اختلافات، هر چند جزئی را در نظر بگیرید.

  1. توکن‌های TRC10 از طریق رابط برنامه نویسی اپلیکیشن در دسترس هستند. چنین دسترسی با توکن‌های TRC20 امکان‌پذیر نیست.
  2. هزینه انجام معاملات با توکن‌های TRC10 خیلی کمتر از TRC20 است اما برای اجرای قراردادهای هوشمند توکن‌های TRC20 گزینه بهتری هستند.
  3. توکن‌های TRC20 برای تبادل اطلاعات و انجام معاملات پهنای باند بیشتری دارند.
  4. برای ذخیره توکن‌های ترون بهتر است از کیف پول‌های TRC20 استفاده کنید.

مزایای توکن‌های TRC20

توکن‌های TRC20 مزایا و کاربردهای زیادی دارند که ممکن است بسیاری از سرمایه گذاران برای تریدینگ خود به دنبال این کاربردها باشند. برخی از این مزایا عبارت‌اند از:

  1. بدون کارمزد و هزینه معامله: اصلی‌ترین مزیت توکن‌های TRC20 نسبت به توکن‌های TRC10، عدم وجود حق کمیسیون است و کاربران برای انجام معاملات با این توکن‌ها هیچ کارمزد و هزینه اضافی پرداخت نخواهند کرد.
  2. پهنای باند: هر دوی این توکن‌ها به اندازه‌ای محدودیت پهنای باند دارند. به طور مثال؛ هر معامله یا تریدینگ توکن‌های TRC20، به طور متوسط از ۲۵۰ واحد پهنای باند استفاده خواهد کرد.
  3. انرژی: توکن‌های TRC20 علاوه بر پهنای باند برای انجام معاملاتی که با محدودیت‌های خاصی همراه هستند، مقدار خاصی انرژی مصرف می‌کند. انرژی را می‌توان با مسدود کردن حساب برای ۲ تا ۳ روز افزایش دارد تا میزان انرژی توکن‌های TRC20 افزایش یابد.

جدای از این مزایا، توکن‌های TRC20 ویژگی‌ها و امکانات خاصی هم دارند که می‌تواند برای برخی بسیار مفید واقع شود، از جمله:

  1. مبادلات توکن
  2. انتقال داده‌ها بدون محدودیت
  3. به راحتی می‌توان آن‌ها را از طریق دفترهای عمومی ردیابی کرد.
  4. پشتیبانی از چند سیستم‌عامل مختلف
  5. مدیریت و ذخیره دفتر عمومی
  6. امنیت و رمزنگاری قوی
  7. شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا
  8. تعداد تراکنش‌های زیاد در هر ثانیه
  9. مقیاس‌پذیری بالا
  10. مکانیسم توزیع مجدد پاداش‌ها
  11. پشتیبانی از توکن‌های متعدد کیف پول مانند ترون، تتر و …
  12. رابط کاربری خوب
  13. ساختار مؤثر توکن‌ها
  14. سیستم‌های ذخیره سازی محبوب
  15. کیف پول‌های ترون و مکانیسم ادغام
  16. امکانات کاوش بلاک‌چین

تفاوت تتر ERC20 با TRC20؛ کدام بهتر است؟

  • اولین و بزرگ‌ترین فرق میان توکن‌های ERC20 و TRC20، الگوریتم اجماع بلاک‌چین آن‌هاست. بلاک‌چین اتریوم از الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می‌کند و در مقابل ترون از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌کند.
  • یکی دیگر از تفاوت‌های میان این توکن، سرعت انجام معاملات و هزینه انجام آن‌ها در این دو است. در حال حاضر کارمزد تراکنش‌ها در پلتفرم اتریوم خیلی زیاد شده است اما در پلتفرم ترون کارمزد تراکنش‌ها خیلی پایین و مقرون به صرفه است.
  • همچنین سرعت انجام تراکنش‌ها نیز در شبکه ترون بسیار بالاتر از شبکه اتریوم است. در بلاک‌چین اتریوم در هر ۲۵ ثانیه یک تراکنش انجام می‌شود؛ اما در بلاک‌چین ترون این عدد به ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه می‌رسد.
  • تفاوت بعدی میان توکن‌های ERC20 و TRC20 در پشتیبانی از کیف پول‌ها و صرافی‌های مختلف است. توکن‌های ERC20 در اغلب صرافی‌ها و کیف پول‌ها پشتیبانی می‌شوند و کمتر جایی پیدا می‌شود که از این توکن‌ها پشتیبانی نکند اما توکن‌ها TRC20 هنوز به این میزان شناخت و محبوبیت نرسیده‌اند و کیف پول‌ها و صرافی‌های کمتری از این توکن‌ها پشتیبانی می‌کنند.

سخن آخر

برای ما فعالان بازار رمزارزها در ایران با توجه به نرخ دلار، کارمزد بسیار مهم است. شبکه ترون از نظر سرعت و مهمتر از آن کارمزد و هزینه نسبت به اتریوم برتری دارد و در عوض امنیت شبکه اتریوم بالاتر است. در هر صورت به کاربران ایران توصیه می شود که به منظور کاهش هزینه ها حتما از دلار تتر شبکه ترون (TRC20) استفاده کنند. برای خرید تتر می توانید از طریق صرافی ارز دیجیتال رمزینکس اقدام کنید.