ساتوشی ناکاموتو کیست؟ همه‌چیز درباره خالق بیت‌کوین

ساتوشی ناکاموتو نام مستعار شخص یا افرادی است که به توسعه اولین نرم‌افزار بیت‌کوین کمک کرده و در سال ۲۰۰۸ با انتشار یک مقاله، مفهوم ارز دیجیتال را به جهان معرفی کردند. ناکاموتو تا حدود سال ۲۰۱۰ در زمینه خلق ارز دیجیتال بیت‌کوین و بلاک‌چین فعال باقی ماند اما از آن زمان تاکنون خبری از او نیست. ناکاموتو اولین کسی نبود که مفهوم ارز دیجیتال را مورد توجه عموم قرار داد، اما کسی بود که یک مشکل اساسی را در پذیرش ارز دیجیتال حل کرد. برخلاف ارز کاغذی، ارز دیجیتال می‌توانست کپی (Duplicate) شود. این مشکل به‌عنوان «خرج‌کرد مجدد» یا (Double Spending) شناخته می‌شد و ناکاموتو با ایجاد سیستم تایید بلاک‌چین آن را حل کرد.

در مورد ساتوشی ناکاموتو چه می‌دانیم؟

به نظر می‌رسد که شخصیت ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت‌کوین، در روزهای اولیه بیت‌کوین نقش داشته و روی اولین نسخه نرم‌افزار در سال ۲۰۰۷ کار می‌کرده است. ارتباط با ناکاموتو یا هر پیامی از طرف او فقط از طریق ایمیل انجام می‌‌شد. فقدان جزئیات شخصی و پس‌زمینه‌ای به این معنی بود که نمی‌توان هویت واقعی پشت این نام مستعار را کشف کرد. با این حال، مشارکت ناکاموتو در پروژه بیت‌کوین در سال ۲۰۱۰ پایان یافت.

آخرین مکاتبه‌ای که با ناکاموتو وجود دارد، ایمیلی‌ست که به یک توسعه‌دهنده رمزارز دیگر می‌گوید: «آن‌ها به‌سراغ پروژه‌های دیگری رفته‌اند». ناتوانی در تشخیص چهره پشت ساتوشی بیت کوین، منجر به گمانه‌زنی‌های قابل توجهی در مورد هویت ساتوشی ناکاموتو شده است، به ویژه از آنجایی که ارزهای دیجیتال از نظر تعداد، محبوبیت و بدنامی رو به رشد بوده‌اند.

دستاوردهای ساتوشی ناکاموتو

ساتوشی ناکاموتو مقاله‌ای را در سال ۲۰۰۸ منتشر کرد که ارزهای دیجیتال را به مخاطبان بسیار بیشتری معرفی کرد و باعث افزایش محبوبیت آن شد. مقاله «بیت‌کوین: سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر»، استفاده از شبکه همتا به همتا را به‌عنوان راه‌حلی برای مشکل خرج‌کرد مجدد (Double Spending) توصیف کرد. رمزارز در آن زمان ایده جدیدی نبود. بیش از چند تلاش برای ایجاد یک ارز دیجیتال صورت گرفته است با این حال، بیت‌کوین به یک مسئله مهم پرداخت.

یک ارز دیجیتال یا توکن می‌تواند در چندین تراکنش کپی و استفاده شود که این امکان در ارزهای فیزیکی یافت نمی‌شود، زیرا یک صورت‌حساب یا سکه فیزیکی فقط می‌تواند در یک مکان و زمان وجود داشته باشد. از آنجایی که یک ارز دیجیتال در فضای فیزیکی وجود ندارد، استفاده از آن در یک تراکنش لزوما آن را از مالکیت شخص خارج نمی‌کند. در نتیجه، ممکن است بیش از یک‌بار خرج شود، که باعث می‌شود آن را مشکل «خرج‌کرد مجدد» یا Double Spending بنامیم.

راه‌حل‌های مبارزه با معضل خرج‌کرد مجدد، از لحاظ تاریخی شامل استفاده از واسطه‌های مورد اعتماد و شخص ثالث بود که بررسی می‌کردند آیا یک ارز دیجیتال قبلا توسط دارنده آن خرج شده است یا خیر. در بیشتر موارد، اشخاص ثالث، مانند بانک‌ها، می‌توانند به طور موثر تراکنش‌ها را بدون افزودن ریسک قابل توجه انجام دهند. با این حال، این مدل مبتنی بر اعتماد همچنان منجر به هزینه‌های اضافی و خطر تقلب می‌شود.

در گذشته، اشخاص ثالث مورد اعتماد ثابت کرده‌اند که ارزش اعتمادی که به آن‌ها داده شده را ندارند. لزوما این موسسات غیرقابل اعتماد نیستند که خدمات تایید شخص ثالث را ارائه می‌دهند، افراد درگیر در معاملات نیز هستند که نمی‌توان به آنها اعتماد کرد. بنابراین، نیاز به حذف عامل انسانی به طور کلی همیشه وجود داشته است. رمزنگاری و مکانیزم‌های اجماع گروهی خودکار در حال حاضر تنها راه برای دور زدن دخالت انسان در امور مالی به‌شمار می‌روند. ناکاموتو در مقالات خود رویکردی غیرمتمرکز برای تراکنش‌ها با استفاده از دفتر کل (Ledger)، شبکه، ریشه‌ها و درختان مرکل، مهرهای زمانی (Timestamps)، مشوق‌ها، رمزنگاری و مکانیزم اجماع پیشنهاد کرد.

در یک بلاک‌چین، مُهرهای زمانی به اطلاعات تراکنش‌ها اضافه می‌شوند و از تکنیک‌های رمزنگاری برای رمزگذاری داده‌ها استفاده می‌شود. داده‌های رمزگذاری شده را نمی‌توان تغییر داد، اما همچنان به صحت‌سنجی نیاز دارند. در ادامه شبکه باید صحت تراکنش‌ها را بر اساس مکانیزم اجماع اکثریتی به نام اثبات کار (PoW) تأیید کند.

از آنجایی که سابقه تراکنش‌ها در بسیاری از گره‌های (Node) سیستم توزیع می‌شود، برای یک بازیگر بد، اگر نگوییم غیرممکن، دشوار است تا بتواند کنترل کافی بر سیستم را به دست آورد تا دفتر کل را به نفع خود بازنویسی کند.

 سوابق بلاک‌چین ایمن نگه داشته می‌شوند زیرا قدرت محاسباتی مورد نیاز برای معکوس کردن آنها حملات در مقیاس کوچک را غیرمنطقی می‌کند. هکرها به شبکه‌ای نیاز دارند که بتواند سریع‌تر از شبکه فعلی بلاک‌ها را اعتبارسنجی و ایجاد کند و سپس باید بلاک‌چین جدید را در زمان مناسب برای بازنویسی آن به شبکه اصلی معرفی کند. آنها همچنین باید چندین حمله دیگر بلاک‌چین را به طور همزمان اجرا کنند. چیزی که انجام آن به نظر غیرممکن می‌رسد.

ثروت ساتوشی ناکاموتو

تجزیه و تحلیل بلاک‌چین بیت‌کوین به استنباط اینکه کدام آدرس‌ها احتمالا متعلق به ساتوشی ناکاموتو هستند، با درجه نسبتا بالایی از قطعیت به ما کمک کرده است. بر اساس تجزیه و تحلیل آن‌چینی از سرجیو دمیان لرنر، دانشمند ارشد آزمایشگاه RSK، ساتوشی حدود یک‌میلیون بیت‌کوین دارد، یعنی چیزی حدود ۳۰ میلیارد دلار. این آدرس‌ها به ابتدای بیت‌کوین در سال ۲۰۰۸ برمی‌گردند.

ناشناس بودن احتمالا تنها انتخاب سازندگان بیت‌کوین بوده. اگر هویت‌ آن‌ها شناخته می‌شد، احتمالاً زندگی خالق بیت‌کوین با تبلیغات زیر و رو می‌شد. همچنین ممکن بود که آن‌ها مورد هدف مجرمان قرار گیرند، بنابراین بهترین تصمیم ناشناس باقی ماندن به نظر می‌رسد. در این حال باتوجه به اینکه حداکثر تعداد ممکن بیت‌کوین تولید شده ۲۱ میلیون است، ثروت ساتوشی ناکاموتو که ۵ درصد از کل بیت‌کوین است، قدرت بازار قابل توجهی دارد. چندین نفر به عنوان ساتوشی ناکاموتوی واقعی معرفی شده‌اند، اگرچه هیچ‌کدام به طور قطعی ناکاموتو بودن آنها ثابت نشده است.

فرق بیت کوین و ساتوشی چیست؟

اگر به بیان ساده بخواهیم بگوییم ساتوشی چیست و چه فرقی با بیت کوین دارد، کافی است بیت کوین را به عنوان یک دارایی بزرگ و اصلی تصور کنید. برای اینکه تریدرها بتوانند به بخش کوچکی از این دارایی دسترسی داشته باشند، باید آن را به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنند و اسمی برای آن در نظر بگیرند. این قسمت‌های کوچکتر همان ساتوشی (Satoshi) است. در واقع تفاوت بین بیت کوین و ساتوشی در مقیاس آن‌ها است.

هر بیت کوین چند ساتوشی است؟

یک بیت کوین را به یک صد میلیون قسمت مساوی تقسیم کنید، حالا اگر یک قسمت از آن را برای خود بردارید، در واقع یک ساتوشی بیت کوین دارید. به این ترتیب امکان تراکنش‌های کوچکتر روی بیتکوین وجود دارد. چنانچه بخواهیم تبدیل ساتوشی به بیت کوین را به زبان ریاضی بگوییم باید گفت هر ساتوشی برابر با یک صد میلیونیم بیت کوین است؛ یعنی (۰.۰۰۰۰۰۰۰۱).

افرادی که گمان می‌رود ساتوشی ناکاموتو باشند!

دوریان ناکاموتو

یک شخصیت آکادمیک و مهندس در کالیفرنیاست که لیا مک گرات گودمن در مقاله‌ای در نیوزویک در مارس ۲۰۱۴ از او به‌عنوان خالق بیت‌کوین نام برد. گزارش مک گرات می‌گوید: ردپایی که نیوزویک دنبال کرد به یک ژاپنی ۶۴ ساله منتهی شد. مرد آمریکایی که واقعاً نامش ساتوشی ناکاموتو است، اما تحقیقات بعدی این موضوع را رد کردند.

هال فینی

نیز قبل و بعد از راه‌اندازی در جامعه بیت‌کوین فعال بود و اولین فردی بود که بیت‌کوین را در یک تراکنش دریافت کرد. او همچنین به طور تصادفی در چند بلوک دورتر از دوریان ناکاموتو زندگی می‌کرد، که حدس زده می‌شود، ممکن است الهام‌بخش نام مستعار فینی باشد.

نیک سابو

یک سایفرپانک نسبتا شناخته‌شده نیز، با افراد زیادی در آن حلقه دوست بود. او همچنین در سال ۲۰۰۵، او در یک پست وبلاگی تئوری ارز دیجیتالی به نام BitGold را نوشت. سابو نیز البته به عنوان یک احتمال رد شده است.

کریگ رایت

نیز یکی از شخصیت‌های جالبی‌ست که به‌عنوان شخصیت پشت ساتوشی ناکاموتو مطرح شده است. دکتر رایت، دانشگاهی و تاجر استرالیایی، در موارد متعددی ادعا کرده که ساتوشی است. حتی تا حدی که درگیر اقدامات قانونی در مورد مالکیت هویت شده. در دسامبر ۲۰۲۱، یک هیئت منصفه، شکایتی مدنی علیه رایت را که توسط همکار سابق او، دیوید کلیمن فقید مطرح شده بود، رد کرد. دعوی کلیمن استدلال می‌کرد که رایت و کلیمن با هم بیت‌کوین را ایجاد کردند و بنابراین نیمی از ۱.۱ میلیون بیت‌کوین ذخیره شده ادعایی را به او بدهکار بودند.

با این حال، ۱۰۰ میلیون دلار به کلیمن اعطا شد، که نشان می‌دهد هیئت منصفه و دادگاه معتقد بودند که رایت و کلیمن تا حدودی روی پروژه بیت‌کوین با هم کار کرده‌اند.

 همچنین در سال ۲۰۲۱، دادگاهی در بریتانیا به وب‌سایت Bitcoin.org دستور داد تا وایت پیپر بیت‌کوین را حذف کند. دلیل آن‌ها این بود که این وب‌سایت حق چاپ وایت‌پیپر رایت را نقض می‌کند، که نشان می‌دهد نظر دادگاه مبنی بر این است که رایت به نوعی دارای حقوق معنوی برای این مقاله است.

جمع‌بندی

از آنجایی که ساتوشی ناکاموتو یک بازیگر مهم در توسعه ارزهای دیجیتال بود، طبیعی است که مردم بخواهند بدانند چه کسی ممکن است پشت این نام مستعار باشد. تغییرات ایجاد شده توسط ایده‌های این شخص یا گروه، بسیاری از جنبه‌های زندگی مدرن را متحول کرده است. 

این امکان وجود دارد که بیت‌کوین در آینده وجود نداشته باشد، اما فناوری بلاک‌چین معرفی شده توسط ناکاموتو و پیشرفت‌های انجام شده با استفاده از آن احتمالا برای مدت طولانی وجود خواهند داشت.

سوالات متداول

منبع: river | swanbitcoin