چرا اتریوم به نسخه دوم نیاز داشت؟
شبکه اتریوم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بلاک‌چین‌های قرارداد هوشمند، با افزایش چشمگیر استفاده از آن در پروژه‌های دیفای، NFT و برنامه‌های غیرمتمرکز مواجه شد. اما این رشد سریع، چالش‌های مهمی را برای شبکه به همراه داشت.
- به نقل از سایت اتریوم، ظرفیت پردازش تراکنشها در اتریوم محدود بود و شبکه تنها حدود ۱۵ تا ۲۰ تراکنش در ثانیه را پشتیبانی میکرد. این محدودیت باعث شد در زمان‌های اوج فعالیت کاربران، سرعت پردازش کاهش یافته و تأخیر در انجام تراکنشها افزایش یابد.
- از سوی دیگر، هزینه‌های انجام تراکنش یا همان کارمزد گس (Gas Fee) به دلیل ازدحام شبکه بالا رفت و تجربه کاربری را برای بسیاری از کاربران دشوار کرد.
- الگوریتم اجماع اولیه اتریوم یعنی اثبات کار (Proof of Work – PoW) نیز چالش دیگری بود. این مکانیزم نه‌تنها مصرف انرژی بالایی داشت، بلکه از نظر مقیاسپذیری نیز پاسخگوی نیاز روزافزون شبکه نبود.
برای اینکه اتریوم بتواند در بلندمدت به عنوان زیرساخت اصلی نسل جدید اینترنت (Web3) باقی بماند، نیاز به شبکه‌ای مقیاس‌پذیرتر، امن‌تر و پایدارتر احساس می‌شد. به همین دلیل، تیم توسعه‌دهنده تصمیم گرفت با اجرای نسخه دوم، ساختار اتریوم را بهطور بنیادین بازطراحی کند تا ظرفیت پردازش شبکه افزایش یافته، کارمزدها کاهش یابد و پایداری آن در آینده تضمین شود.
اتریوم ۲ چیست؟
- در مدل جدید، به‌جای ماینرها، اعتبارسنجها (Validators) با قفلکردن حداقل ۳۲ اتر در شبکه، تراکنشها را تأیید و بلاک‌های جدید تولید میکنند. این تغییر، مصرف انرژی شبکه را تا بیش از ۹۹٪ کاهش داده و امنیت آن را به‌واسطه توزیع سهام بین هزاران اعتبارسنج افزایش داده است.
- زنجیره بیکن به عنوان لایه اجماع (Consensus Layer) وظیفه هماهنگی اعتبارسنجها و مدیریت فرآیند استیکینگ را بر عهده دارد، در حالی که لایه اجرا (Execution Layer) همان وظایف اصلی شبکه پیشین شامل اجرای قراردادهای هوشمند و پردازش تراکنشها را انجام میدهد.
- اصطلاح «اتریوم ۲» از سال ۲۰۲۱ بهطور رسمی کنار گذاشته شد تا تمایز میان دو لایه‌ی جدید یعنی اجماع و اجرا روشن‌تر شود. با این حال، در ادبیات عمومی، همچنان برای اشاره به تحول بزرگ شبکه از PoW به PoS از عبارت اتریوم ۲ استفاده میشود.
در نهایت، این ارتقا با رویداد The Merge در سپتامبر ۲۰۲۲ تکمیل شد و اتریوم را از یک شبکه انرژی‌بر مبتنی بر ماینینگ، به یک اکوسیستم کارآمد، مقیاسپذیر و سازگار با Web3 تبدیل کرد.
فازهای مختلف ارتقای اتریوم ۲
ارتقای اتریوم ۲ شامل چند مرحله مهم و پیوسته بود که هرکدام نقش خاصی در تکامل شبکه ایفا کردند. این فازها با هدف مهاجرت از الگوریتم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) و افزایش مقیاسپذیری و امنیت طراحی شدند.
۱. فاز بیکن چین (Beacon Chain):
اولین مرحله ارتقا، در دسامبر ۲۰۲۰ آغاز شد و با راه‌اندازی زنجیره‌ای به نام بیکن چین همراه بود. این زنجیره مستقل از شبکه اصلی فعالیت میکرد و وظیفه هماهنگی میان اعتبارسنجها (Validators) و مدیریت فرایند استیکینگ را بر عهده داشت. در این فاز، کاربران می‌توانستند با قفل کردن ۳۲ اتر در قرارداد سپرده‌گذاری، به عنوان اعتبارسنج در شبکه جدید فعالیت کنند.
۲. فاز مرج (The Merge):
در سپتامبر ۲۰۲۲، فاز مرج اجرا شد و بیکن چین با شبکه اصلی اتریوم ادغام گردید. با این رویداد تاریخی، الگوریتم اجماع از اثبات کار به اثبات سهام تغییر یافت و نقش ماینرها به اعتبارسنجها واگذار شد. مرج، مصرف انرژی شبکه را تا بیش از ۹۹ درصد کاهش داد و پایهگذار ساختار جدید اتریوم شد.
۳. فاز شاردینگ (Sharding):
فاز سوم، با هدف افزایش ظرفیت پردازش و کاهش ازدحام شبکه طراحی شد. در این مرحله، بلاکچین به بخشهای کوچک‌تری به نام «شارد» تقسیم میشود تا هرکدام بتوانند تراکنشها را به صورت موازی پردازش کنند. شاردینگ باعث افزایش سرعت، کاهش کارمزد و بهبود مقیاسپذیری شبکه خواهد شد و قرار است در ترکیب با فناوری رولآپها، اتریوم را به یکی از سریع‌ترین شبکههای بلاکچینی جهان تبدیل کند.
تاریخچه مختصر اتریوم و پیدایش اتریوم ۲
اتریوم در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین و تیمی از توسعه‌دهندگان خلاق راه‌اندازی شد. این پلتفرم به سرعت به دلیل قابلیت‌های منحصربه‌فرد خود، از جمله امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، به شهرت رسید. قراردادهای هوشمند، توافقات خوداجرا شونده‌ای هستند که روی بلاکچین ثبت می‌شوند و امکان خودکارسازی تراکنشها را فراهم میکنند. این قابلیت، انقلابی در حوزه‌های مختلف از جمله امور مالی، بازی، و حتی هنر ایجاد کرد.
با این حال، موفقیت اتریوم با چالش‌هایی نیز همراه بود. افزایش تعداد کاربران و تراکنشها منجر به مشکلات مقیاسپذیری شد و شبکه را با مشکلاتی مانند تأخیر و هزینه‌های بالای تراکنش مواجه کرد. علاوه بر این، مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) که در اتریوم استفاده می‌شد، مصرف انرژی بسیار بالایی داشت و نگرانی‌هایی را در مورد تأثیرات زیست‌محیطی این پلتفرم ایجاد میکرد.
برای رفع این مشکلات، توسعه‌دهندگان اتریوم تصمیم به ایجاد یک نسخه جدید و بهبود یافته از این پلتفرم گرفتند که به اتریوم ۲ معروف شد. هدف اصلی از ایجاد اتریوم ۲، افزایش مقیاسپذیری، بهبود امنیت، و کاهش مصرف انرژی بود. این ارتقا یک تغییر اساسی در ساختار اتریوم بود و از چندین مرحله تشکیل می‌شد.
مزایای کلیدی اتریوم ۲ چیست؟
مزایای کلیدی اتریوم ۲ (Ethereum 2.0)
اتریوم ۲ با تغییر الگوریتم اجماع و معرفی ساختارهای جدیدی مانند Beacon Chain و Sharding، تحولی اساسی در عملکرد شبکه ایجاد کرد. جدول زیر، مهمترین مزایای این ارتقا را نشان میدهد:
| مزیت | توضیح تخصصی |
|---|---|
| افزایش مقیاسپذیری شبکه | اجرای فناوری شاردینگ باعث شد تراکنشها در چند زنجیره موازی پردازش شوند و ظرفیت شبکه از حدود ۱۵ به صدها تراکنش در ثانیه افزایش یابد. |
| افزایش امنیت با الگوریتم اثبات سهام (PoS) | در سیستم جدید، برای حمله به شبکه باید بیش از ۵۱٪ از کل اتر استیکشده را در اختیار داشت؛ امری بسیار پرهزینه که امنیت شبکه را بهطور چشمگیری افزایش داده است. |
| کاهش ۹۹٪ مصرف انرژی | با حذف ماینینگ و جایگزینی آن با اعتبارسنجی سهام‌محور، مصرف برق شبکه تقریباً صفر شده و اتریوم اکنون یکی از سازگارترین بلاک‌چین‌ها با محیط‌زیست است. |
| بهبود تجربه کاربری و کاهش کارمزد گس | افزایش سرعت تأیید تراکنشها و کاهش ازدحام شبکه منجر به کارمزد کمتر و تجربه‌ای روان‌تر برای کاربران DeFi و NFT شده است. |
| پایداری و توسعه‌پذیری بلندمدت | ساختار جدید اتریوم امکان پیادهسازی فازهای آتی مانند Danksharding و ارتقای Dencun را فراهم کرده و مسیر رشد شبکه تا سال ۲۰۲۵ را هموار ساخته است. |
- افزایش مقیاسپذیری: با اجرای شاردینگ، اتریوم ۲ توانست به طور قابل توجهی مقیاسپذیری شبکه را افزایش دهد. این به معنای پردازش سریعتر تراکنشها، کاهش زمان انتظار، و امکان پشتیبانی از تعداد بسیار بیشتری از کاربران و برنامه‌ها بود. این بهبود مقیاسپذیری، اتریوم را به یک پلتفرم مناسب‌تر برای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) با حجم بالای تراکنش تبدیل کرد.
- افزایش امنیت: الگوریتم اثبات سهام، امنیت شبکه را نسبت به اثبات کار افزایش داد. در سیستم اثبات سهام، برای حمله به شبکه، یک مهاجم باید بیش از ۵۱ درصد از کل سهام اتریوم را در اختیار داشته باشد، که بسیار دشوار و هزینه‌بر است. این امر باعث افزایش مقاومت شبکه در برابر حملات و افزایش امنیت کلی آن شد.
- کاهش مصرف انرژی: یکی از مهمترین مزایای اتریوم ۲، کاهش قابل توجه مصرف انرژی آن بود. با تغییر از اثبات کار به اثبات سهام، اتریوم ۲ تا ۹۹.۹۵ درصد در مصرف انرژی صرفه‌جویی کرد. این امر نه‌تنها به کاهش هزینه‌های شبکه کمک کرد، بلکه تأثیر زیست‌محیطی این پلتفرم را نیز کاهش داد.
- بهبود تجربه کاربری: با کاهش زمان تأیید تراکنشها و هزینه‌های تراکنش، اتریوم ۲ تجربه کاربری را در تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز و استفاده از شبکه بهبود بخشید. این بهبود تجربه کاربری، اتریوم را به یک پلتفرم جذاب‌تر برای توسعه‌دهندگان و کاربران تبدیل کرد.
تاثیر اتریوم ۲ بر قیمت اتریوم
- اتریوم ۲ با ارائه قابلیت‌های بهینه به توسعه‌دهندگان و سرمایه‌گذاران، جایگاه خود را به‌عنوان پلتفرم اصلی توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) تثبیت کرده است.
- در نوامبر ۲۰۲۵، دادههای تحلیلی وب‌سایت‌های معتبر مانند CoinMarketCap، Glassnode و Reuters نشان میدهد که تغییر الگوریتم اجماع از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) همچنان اثر بلندمدتی بر ارزش بنیادی و قیمتی اتریوم دارد. پس از اجرای کامل ارتقای Ethereum 2.0، میزان عرضه خالص اتر به حدود ۰٫۷۵٪- کاهش یافته است؛ یعنی اتریوم اکنون وارد فاز کاهش عرضه (Deflationary Phase) شده است.
- طبق گزارش Reuters (سپتامبر ۲۰۲۵)، تحلیلگران Citigroup پیش‌بینی کرده‌اند که با تداوم روند استیکینگ، افزایش پذیرش سازمانی و گسترش کاربردهای لایه دوم، قیمت اتریوم می‌تواند تا پایان سال به حدود ۴٬۳۰۰ دلار برسد. این پیش‌بینی هم‌راستا با دادههای Glassnode است که نشان میدهد بیش از ۲۸٪ از کل اترها در قراردادهای استیکینگ قفل شده‌اند و این کاهش نقدینگی در گردش، فشار خرید را افزایش داده است.
- از سوی دیگر، مصرف انرژی شبکه پس از مرج بیش از ۹۹.۹۵٪ کاهش یافته و اتریوم را به گزینه‌ای پایدارتر از منظر زیست‌محیطی تبدیل کرده است. این تغییرات باعث جذب سرمایه‌گذاران نهادی (Institutional Investors) و افزایش اعتماد به اتریوم به‌عنوان دارایی بلندمدت در اکوسیستم Web3 شده است.
در مجموع، اتریوم ۲ نه‌تنها از منظر فنی بلکه از نظر اقتصادی نیز مسیر رشد قیمت ETH را در بلندمدت هموار کرده و آن را به یکی از کم‌تورم‌ترین داراییهای دیجیتال جهان تبدیل کرده است.
تأثیر اتریوم ۲ بر اکوسیستم DeFi و NFT
ارتقای اتریوم ۲ با هدف افزایش مقیاسپذیری، امنیت و کارایی شبکه، تغییرات گسترده‌ای در اکوسیستم‌های DeFi و NFT ایجاد کرده است. مهمترین تأثیرات عبارت‌اند از:
افزایش ظرفیت و کاهش کارمزد تراکنشها: با تغییر الگوریتم اجماع از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) و اجرای شاردینگ، توان پردازش شبکه بهطور چشمگیری افزایش یافت و هزینه گس کاهش پیدا کرد؛ در نتیجه، پروتکل‌های DeFi سریعتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر اجرا می‌شوند.
بهبود تجربه کاربری و دسترسی بیشتر: کارمزدهای پایین‌تر باعث شد کاربران خرد نیز بتوانند در پلتفرم‌های DeFi و بازارهای NFT فعالیت کنند، که این امر نقدینگی و تنوع کاربران را افزایش داده است.
افزایش امنیت قراردادهای هوشمند: با بهبود ساختار شبکه و مکانیزم‌های اعتبارسنجی در PoS، ریسک‌های امنیتی کاهش یافته و توسعه‌دهندگان پروژه‌های DeFi و NFT با اطمینان بیشتری بر بستر اتریوم فعالیت میکنند.
رشد اقتصاد Web3 و گسترش NFTها: ارتقای زیرساخت اتریوم زمینه‌ساز رشد بازار NFT و تعامل گسترده‌تر میان NFT و DeFi شده و مسیر را برای ایجاد مدل‌های ترکیبی مانند NFT-Fi هموار کرده است.
آینده اتریوم با اتریوم ۲
با تکمیل ادغام و انتقال به اتریوم ۲، آینده اتریوم روشن‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. این ارتقاء، اتریوم را به یک پلتفرم قدرتمندتر و کارآمدتر تبدیل کرده است که پتانسیل بالایی برای رشد و نوآوری دارد.
- مقیاسپذیری بیشتر و هزینه‌های کمتر: با تکمیل فاز ۲ و اجرای کامل شاردینگ، اتریوم می‌تواند به مقیاسپذیری بسیار بالاتری دست یابد و از هزاران تراکنش در ثانیه پشتیبانی کند. این امر باعث کاهش هزینه‌های تراکنش و افزایش کارایی شبکه خواهد شد.
- توسعه بیشتر برنامه‌های غیرمتمرکز: بهبود مقیاسپذیری، امنیت و کارایی اتریوم ۲، توسعه‌دهندگان را به ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) پیچیده‌تر و کارآمدتر تشویق میکند. این برنامه‌ها میتوانند در حوزه‌های مختلفی از جمله امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، بازی‌های بلاکچینی، توکن‌های غیرمثلی (NFTs)، و بسیاری از حوزه‌های دیگر به کار گرفته شوند.
- نقش پررنگ‌تر در اقتصاد دیجیتال: اتریوم با قابلیت‌های پیشرفته خود و بهبودهای انجام شده در اتریوم ۲، می‌تواند نقش پررنگ‌تری در اقتصاد دیجیتال ایفا کند. این پلتفرم می‌تواند به عنوان زیرساخت اصلی برای ایجاد سیستم‌های مالی غیرمتمرکز، بازارهای آنلاین، و حتی اقتصادهای مجازی عمل کند.
- پایداری بیشتر: کاهش مصرف انرژی اتریوم ۲، این پلتفرم را به یک گزینه پایدارتر برای توسعه‌دهندگان و کاربران تبدیل کرده است. این امر می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاران و شرکت‌هایی که به دنبال راه‌حل‌های سازگار با محیط زیست هستند، کمک کند.
با این حال، برای تحقق کامل پتانسیل اتریوم ۲، هنوز چالش‌هایی وجود دارد. توسعه‌دهندگان باید به بهبود و بهینه‌سازی شبکه ادامه دهند و به نگرانی‌های مربوط به تمرکززدایی و امنیت توجه کنند. با این حال، به نظر می‌رسد که اتریوم ۲، آینده‌ای روشن را برای اتریوم و کل صنعت بلاکچین رقم زده است. درباره آینده اتریوم و پیش بینی قیمت آن می‌توانید این مقاله رمزینکس را مطالعه نمایید.
چالش‌ها و محدودیت‌های فعلی اتریوم ۲ چیست؟
با وجود پیشرفت‌های بزرگ اتریوم ۲ در مقیاسپذیری و مصرف انرژی، این شبکه هنوز با چالش‌هایی روبه‌روست که می‌تواند بر آینده DeFi و Web3 تأثیر بگذارد. جدول زیر از رمزینکس مهمترین محدودیت‌های فعلی Ethereum 2.0 را نشان میدهد:
| چالش یا محدودیت | توضیح تخصصی |
|---|---|
| تمرکز استیکینگ در ولیدیتورهای بزرگ | بیش از ۵۰٪ از اعتبارسنجی شبکه در اختیار پلتفرم‌هایی مانند Lido و Coinbase است که این موضوع خطر تمرکز و کاهش غیرمتمرکزسازی را افزایش میدهد. |
| وابستگی زیاد به لایه دوم‌ها | با وجود ارتقای PoS، مقیاسپذیری اصلی هنوز محدود است و بسیاری از تراکنشها باید از طریق رولآپها و شبکههای Layer 2 پردازش شوند. |
| تاخیر در فازهای بعدی ارتقا | برخی فازهای کلیدی مانند شاردینگ کامل و Proto-Danksharding هنوز در حال توسعه هستند و زمان‌بندی اجرای آن‌ها مشخص نیست. |
| چالش‌های فنی و هزینه اجرای نود | راه‌اندازی و نگهداری نود در سیستم PoS نیازمند سخت‌افزار و اتصال پایدار است؛ این موضوع مشارکت کاربران عادی را کاهش میدهد. |
| ریسک پل‌های میان‌زنجیره‌ای (Bridges) | بسیاری از پروژه‌های DeFi برای ارتباط میان لایه‌ها از پل‌ها استفاده میکنند که هنوز یکی از نقاط ضعف امنیتی در اکوسیستم Ethereum محسوب میشود. |
تفاوت اتریوم ۲ با لایه ۲ های اتریوم
یکی از رایج‌ترین اشتباهات کاربران، یکی دانستن اتریوم ۲ با لایه دوم‌های اتریوم مانند آربیتروم و آپتیمیزم است. در حالی‌که اتریوم ۲ یک ارتقای درون‌زنجیره‌ای برای بهبود ساختار اصلی شبکه است، لایه دوم‌ها راهکارهای بیرون‌زنجیره‌ای هستند که روی شبکه اصلی ساخته می‌شوند تا سرعت و مقیاسپذیری را افزایش دهند. جدول زیر تفاوت آن‌ها را به‌صورت خلاصه نشان میدهد:
| ویژگی | اتریوم ۲ (Ethereum 2.0) | لایه دوم‌های اتریوم (Arbitrum، Optimism و…) |
|---|---|---|
| هدف اصلی | بهبود ساختار درونی شبکه برای افزایش امنیت، پایداری و کاهش مصرف انرژی | افزایش سرعت و کاهش کارمزد تراکنشها از طریق پردازش خارج از زنجیره اصلی |
| محل اجرا | در خود شبکه اصلی اتریوم (Mainnet) | بر روی شبکههای جانبی متصل به اتریوم |
| نوع ارتقا | ارتقای درون‌زنجیره‌ای (On-chain upgrade) | راهکار خارج‌زنجیره‌ای (Off-chain scaling solution) |
| الگوریتم اجماع | اثبات سهام (Proof of Stake) | از اجماع شبکه اصلی اتریوم بهره می‌برد (بدون اجماع مستقل) |
| نمونه‌های شناخته‌شده | Beacon Chain، Merge، Sharding | Arbitrum، Optimism، zkSync، StarkNet |
| مزیت کلیدی | پایداری بلندمدت و کاهش مصرف انرژی بیش از ۹۹٪ | کارمزد کمتر و سرعت تراکنش بالاتر برای کاربران |
| نقش در آینده شبکه | پایه فنی شبکه جدید اتریوم برای پشتیبانی از Web3 | تکمیل‌کننده مقیاسپذیری اتریوم ۲ با تمرکز بر پردازش سریعتر |
جمع‌بندی
اتریوم ۲ یک تحول بزرگ در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال بود. این ارتقا با تغییر الگوریتم اجماع به اثبات سهام، اجرای شاردینگ، و معرفی فناوری‌های جدید، اتریوم را به یک پلتفرم قدرتمندتر، مقیاس‌پذیرتر، امن‌تر و پایدارتر تبدیل کرد. این تغییرات نه‌تنها باعث بهبود عملکرد و کارایی شبکه شدند، بلکه تأثیر مثبتی بر قیمت اتریوم نیز داشتند. در این مقاله اتریوم ۲ و مزایای آن و همچنین تاثیر آن بر آینده دنیای ارزهای دیجیتال را بررسی کردیم.
سوالات متداول
- تفاوت اصلی بین اتریوم و اتریوم ۲ چیست؟
اتریوم اولیه از مکانیزم اجماع اثبات کار (Proof of Work – PoW) استفاده میکرد که مبتنی بر استخراج با مصرف بالای انرژی بود. اما در نسخه جدید، شبکه به اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) مهاجرت کرد که در آن اعتبارسنجها با قفلکردن ۳۲ اتر در شبکه، بلاکها را تأیید میکنند.
این تغییر باعث شد مصرف انرژی شبکه بیش از ۹۹.۹٪ کاهش یابد و امنیت و پایداری آن افزایش پیدا کند. علاوه بر این، با پیادهسازی شاردینگ و ارتقای Dencun، مقیاسپذیری تراکنشها در اتریوم جدید به شکل چشمگیری بهبود یافته است. - آیا با ارتقا به اتریوم ۲، ارزش اترهای من تغییر کرد؟
خیر. پس از رویداد Merge در سپتامبر ۲۰۲۲ و انتقال کامل به PoS، هیچ تغییری در تعداد یا ارزش دارایی کاربران ایجاد نشد. اترهای قبلی شما (ETH) همان داراییهای فعلی هستند و نیازی به تبدیل یا مهاجرت به توکن جدید نبود.در واقع، از نظر فنی چیزی به نام “ETH2” وجود ندارد؛ بلکه تنها شبکه زیرساختی ارتقا یافته است. - آیا اتریوم ۲ به طور کامل پیادهسازی شده است؟
فرآیند اصلی انتقال به اثبات سهام در سال ۲۰۲۲ تکمیل شد، اما نقشه راه اتریوم همچنان ادامه دارد. پس از Merge و شانگهای (Shanghai)، در سال ۲۰۲۴ ارتقای Dencun نیز انجام شد که قابلیت Proto-Danksharding را به شبکه افزود.با این حال، مرحله نهایی شاردینگ کامل (Full Danksharding) و بهینهسازیهای نهایی مقیاسپذیری هنوز در حال توسعه است و انتظار میرود تا ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶ بهطور کامل اجرا شود. بنابراین، اتریوم اکنون پایدار و مقیاسپذیر است، اما مسیر تکامل آن هنوز به پایان نرسیده است. - تفاوت لایه اجماع و لایه اجرا در اتریوم چیست؟
در ساختار جدید اتریوم پس از ارتقای اتریوم ۲، شبکه به دو بخش اصلی تقسیم شده است: لایه اجرا (Execution Layer) و لایه اجماع (Consensus Layer).لایه اجرا مسئول پردازش تراکنشها، اجرای قراردادهای هوشمند و نگهداری وضعیت حسابها است؛ همان بخشی که کاربران مستقیماً با آن در تعاملاند. در مقابل، لایه اجماع وظیفه دارد اعتبار بلاکها را تأیید کرده و اطمینان حاصل کند که همه اعتبارسنجها (Validators) بر سر یک وضعیت نهایی شبکه به توافق رسیدهاند. بهعبارت ساده، لایه اجرا مغز عملیاتی اتریوم است و لایه اجماع ستون امنیتی آن؛ همکاری این دو لایه باعث شده شبکه پس از مرج، هم سریعتر و هم ایمنتر از قبل عمل کند. - نقش زنجیره بیکن (Beacon Chain) در ساختار جدید اتریوم چیست؟
زنجیره بیکن ستون فقرات ساختار جدید اتریوم پس از ارتقای اتریوم ۲ است. این زنجیره وظیفه هماهنگی میان اعتبارسنجها (Validators)، مدیریت فرآیند استیکینگ و تولید بلاکها را بر عهده دارد. بیکن چین تعیین میکند کدام اعتبارسنج در هر لحظه بلاک جدید بسازد و تراکنشها را تأیید کند. بهعبارت دیگر، بیکن چین قلب تپنده سیستم اجماع اثبات سهام (PoS) در اتریوم جدید است و بدون آن، هماهنگی و امنیت شبکه امکانپذیر نخواهد بود. - مفهوم شاردینگ و دنک شاردینگ (Danksharding) در اتریوم چیست؟
شاردینگ یک فناوری برای تقسیم شبکه اتریوم به بخشهای کوچکتر به نام «شارد» است که هرکدام به صورت موازی تراکنشها را پردازش میکنند. این روش باعث افزایش چشمگیر سرعت و ظرفیت شبکه میشود. در مقابل، دنک شاردینگ (Danksharding) نسخه پیشرفتهتری از این فناوری است که با معرفی نوعی ساختار داده جدید به نام blobs، هزینه ذخیره داده برای رولآپها را به شدت کاهش میدهد. دنک شاردینگ پایهگذار ارتقای آینده اتریوم در مقیاسپذیری است و بهویژه برای پشتیبانی از راهکارهای لایه دوم طراحی شده است. - بروزرسانی شانگهای (Shanghai) چه نقشی در آزادسازی اترهای استیکشده داشت؟
ارتقای شانگهای در آوریل ۲۰۲۳ یکی از مهمترین بهروزرسانیهای پس از مرج بود. این بهروزرسانی امکان برداشت و آزادسازی اترهای استیکشده در بیکن چین را فراهم کرد. پیش از شانگهای، کاربرانی که اتر خود را استیک کرده بودند، نمیتوانستند دارایی خود را برداشت کنند. با اجرای این ارتقا، اعتبارسنجها توانستند پاداشها و موجودیهای قفلشده خود را به کیف پولهایشان انتقال دهند، که این موضوع انعطافپذیری بیشتری برای استیکینگ در شبکه ایجاد کرد. - تأثیر ارتقای Dencun و Proto-Danksharding بر آینده لایه دوم اتریوم چیست؟
ارتقای Dencun که در سال ۲۰۲۴ معرفی شد، با افزودن قابلیت Proto-Danksharding گامی بزرگ در کاهش کارمزد تراکنشهای لایه دوم برداشت. این فناوری با استفاده از دادههای موقتی (blobs)، هزینه ارسال دادهها از رولآپها به شبکه اصلی را کاهش میدهد. در نتیجه، شبکههای لایه دوم مانند آربیتروم، آپتیمیزم و zkSync میتوانند با کارمزد کمتر و سرعت بالاتر فعالیت کنند. این ارتقا اتریوم را به بستری کارآمدتر برای اپلیکیشنهای Web3 و دیفای تبدیل کرده است.
اولین نفری باشید که نظر می دهید