تفاوت تتر trc20 و تتر bep20 چیست؟

تفاوت تتر trc20 و تتر bep20 به زبان ساده

از مهم‌ترین و رایج‌ترین نسخه‌های USDT، تتر trc20 و تتر bep20 است که هر دو از نظر ارزش یکسان هستند، اما در شبکه‌های متفاوتی با قابلیت‌های منحصر‌به‌فردی ساخته شده‌اند. تتر TRC20 بر بستر شبکه ترون (TRON) توسعه یافته و از استاندارد اختصاصی TRC20 پیروی می‌کند. این شبکه با هدف ارائه تراکنش‌هایی سریع، مقرون‌به‌صرفه و با توان پردازش بالا طراحی شده و به همین دلیل، گزینه‌ای محبوب در میان کاربرانی است که به دنبال انتقال سریع دارایی با هزینه حداقلی هستند. آدرس کیف پول‌هایی که از تتر TRC20 پشتیبانی می‌کنند، معمولا با حرف «T» آغاز می‌شوند و ساختاری متفاوت با سایر شبکه‌ها دارند.

در سوی دیگر، تتر BEP20 بر روی زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain) راه‌اندازی شده و از استاندارد BEP20 تبعیت می‌کند. این شبکه با تمرکز بر پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) ساخته شده و بخشی از اکوسیستم گسترده صرافی بایننس محسوب می‌شود. آدرس‌های مربوط به این شبکه همانند شبکه اتریوم با پیشوند «0x» شروع می‌شوند و از نظر ساختار، ظاهری مشابه آدرس‌های اتریومی دارند.

به طور کلی، تفاوت این دو نوع تتر در زیرساخت بلاکچین آن‌ها است؛ موضوعی که مستقیما بر سرعت تراکنش، نحوه تعامل با کیف پول‌ها، صرافی‌ها و همچنین کارمزدها تاثیر می‌گذارد.

تفاوت اصلی تتر TRC20 با تتر BEP20 چیست؟

تتر trc20 و تتر bep20 تفاوت‌های عمده‌ای در زیرساخت و نوع استاندارد توکنی دارند. در ادامه، تفاوت‌های اصلی تتر trc20 و تتر bep20 را بررسی کرده‌ایم:

تفاوت در بلاکچین میزبان

تفاوت اصلی میان تتر TRC20 و تتر BEP20، در بلاکچین میزبان آن‌ها است؛ یعنی بستری که این دو نسخه از تتر روی آن صادر و مدیریت می‌شوند. این تفاوت، پایه‌ای‌ترین و در عین حال مهم‌ترین وجه تمایز بین این دو استاندارد است؛ زیرا شبکه بلاکچین، ساختار فنی، نحوه تایید تراکنش‌ها، نحوه تعامل با کیف پول‌ها و صرافی‌ها و حتی امنیت و توسعه‌پذیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

• تتر TRC20 بر روی شبکه ترون (TRON) منتشر می‌شود. ترون یک بلاکچین عمومی و متن‌باز است که با الگوریتم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) کار می‌کند. این شبکه برای سرعت بالا، توان عملیاتی زیاد و هزینه پایین طراحی شده و تمرکز آن روی تسهیل تراکنش‌های سبک و انتقال سریع دارایی‌های دیجیتال است. ترون دارای ساختاری است که به کاربران اجازه می‌دهد از طریق منابعی مانند پهنای باند (Bandwidth) و انرژی (Energy)، کارمزدها را تا حد زیادی کاهش دهند. همچنین ترون از یک ماشین مجازی به نام TVM بهره می‌برد که برای اجرای قراردادهای هوشمند، بهینه‌سازی شده است.
• در مقابل، تتر BEP20 بر بستر زنجیره هوشمند بایننس (Binance Smart Chain) اجرا می‌شود. این بلاکچین توسط صرافی بایننس توسعه یافته و از الگوریتم اثبات اعتبار سهام (PoSA) استفاده می‌کند که ترکیبی از اثبات سهام و اعتبارسنجی مجاز است. بایننس اسمارت چین به‌گونه‌ای طراحی شده که با ماشین مجازی اتریوم (EVM) سازگار باشد؛ به این معنا که قراردادهای هوشمند اتریوم می‌توانند با کمترین تغییر در این شبکه اجرا شوند. همین سازگاری باعث شده BEP20 به راحتی در اکوسیستم ابزارها و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps) و کیف پول‌های سازگار با اتریوم قابل استفاده باشد.

تفاوت در استاندارد توکن

تتر TRC20 نسخه‌ای از استاندارد توکن ERC20 است که برای شبکه ترون بازطراحی شده و با ماشین مجازی ترون (TVM) سازگار است. در این استاندارد، تعاملات با قرارداد هوشمند، ارسال و دریافت توکن همچنین عملیات درون‌زنجیره‌ای، از طریق منابع اختصاصی شبکه ترون یعنی انرژی و پهنای باند مدیریت می‌شوند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود توکن‌های TRC20، در بستر ترون با ساختاری بهینه و مقیاس‌پذیر اجرا شوند. بااین‌حال، استفاده از این استاندارد محدود به کیف پول‌ها، صرافی‌ها و پلتفرم‌هایی است که از شبکه ترون پشتیبانی می‌کنند.

تتر BEP20 نیز الگویی توسعه یافته از ERC20 است، اما برای عملکرد در محیط بایننس اسمارت چین طراحی و بهینه‌سازی شده است. این استاندارد با بهره‌گیری از ماشین مجازی اتریوم (EVM)، کاملا با ابزارهای توسعه مبتنی بر اتریوم مانند رمیکس (Remix) و ترافل (Truffle) سازگاری دارد. قراردادهای BEP20 با زبان برنامه‌نویسی Solidity نوشته می‌شوند و قابلیت‌هایی نظیر تعیین سقف عرضه، مدیریت دسترسی‌ها و تعامل میان‌زنجیره‌ای (Cross-Chain Interaction) را در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهند. این انعطاف‌پذیری فنی، BEP20 را به گزینه‌ای مطلوب برای پروژه‌های متنوع در اکوسیستم BSC تبدیل کرده است.

تفاوت در ساختار آدرس‌ها

در شبکه ترون، آدرس‌های مربوط به تتر TRC20 با حرف بزرگ «T» آغاز می‌شوند و معمولا شامل ۳۴ کاراکتر هستند. این آدرس‌ها از ساختار رمزنگاری شده‌ای مشابه بیت کوین استفاده می‌کنند که به واسطه الگوریتم Base58Check، از خطاهای رایج در وارد کردن دستی آدرس جلوگیری می‌شود.

در مقابل، آدرس‌های تتر BEP20 که بر بستر زنجیره هوشمند بایننس (BSC) قرار دارند، با پیشوند معروف «0x» شروع می‌شوند و کاملا شبیه آدرس‌های اتریوم (ERC20) هستند. این آدرس‌ها ۴۲ کاراکتر دارند و به صورت هگزادسیمال (Hexadecimal) نمایش داده می‌شوند. استفاده از این ساختار فنی، ضمن سازگاری بالا با ابزارهای مرتبط با اکوسیستم اتریوم، امکان تعامل گسترده‌تری با اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کند.

به صورت کلی، ساختار آدرس‌ها به شکل زیر خواهد بود:

تفاوت در کاربرد و اکوسیستم

شبکه ترون با هدف تسهیل تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه، استاندارد تتر TRC20 را ارائه کرده که عمدتا در انتقال‌های شخصی و تسویه حساب‌های روزمره کاربرد دارد. این استاندارد، به دلیل سرعت بالا و کارمزد پایین، به یکی از گزینه‌های محبوب کاربران در ایران و آسیا تبدیل شده و در صرافی‌های متمرکزی همچون کوکوین، OKX و حتی بایننس پذیرفته شده است. بااین‌وجود، اکوسیستم دیفای و برنامه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر ترون، به مراتب کوچک‌تر و محدودتر از دیگر بلاکچین‌ها است؛ از این رو، تتر TRC20 گزینه چندان مناسبی برای فعالیت در پروژه‌های دیفای یا NFT به شمار نمی‌رود.

در نقطه مقابل، تتر BEP20 بخشی از بایننس اسمارت چین است که به دلیل سازگاری عمیق با پلتفرم‌های دیفای، استخرهای نقدینگی، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) و ابزارهای توسعه یافته، جایگاه ویژه‌ای در میان کاربران حرفه‌ای و توسعه‌دهندگان دارد. هماهنگی کامل این استاندارد با کیف پول‌هایی مانند Binance Wallet و تراست ولت (Trust Wallet) و همچنین پل‌های بین زنجیره‌ای، امکان جابه‌جایی سریع و امن تتر را بین شبکه‌های مختلف (از جمله ERC20 و TRC20) فراهم می‌کند و تجربه کاربری یکپارچه‌ای را برای فعالان بایننس اسمارت چین به همراه می‌آورد.

بنابراین، تفاوت اصلی میان تتر TRC20 و BEP20 صرفا به سرعت یا هزینه محدود نمی‌شود، بلکه انتخاب بین آن‌ها، به زیرساخت‌های فنی، گستردگی اکوسیستم و نیازهای خاص کاربران بستگی دارد.

مزایا و معایب استفاده از تتر در هر شبکه

در این بخش، به بررسی مزایا و معایب استفاده از تتر در دو شبکه‌ی TRC20 و BEP20 پرداخته می‌شود تا با شناخت دقیق‌تر نقاط قوت و محدودیت‌های هر یک، زمینه‌ای برای انتخاب شبکه‌ای متناسب با نیازهای کاربران فراهم شود. لازم به ذکر است که در بخش مزایا، سرعت تایید تراکنش به معنای زمان تولید هر بلاک در شبکه بلاکچین است، اما نهایی شدن تراکنش (Finality) به سیاست‌ها و سازوکارهای پلتفرم یا سرویس استفاده شده بستگی دارد.

مزایا تتر TRC20

• کارمزد پایین تراکنش: کارمزد انتقال تتر در شبکه TRC20 به دلیل مکانیزم اجماع اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS)، معمولا بین ۰.۲۵ تا ۳.۴ دلار است؛ در واقع، هزینه انتقال تتر در شبکه TRC20 (ترون) بسته به وضعیت حساب مقصد متفاوت است. اگر آدرس دریافت‌کننده پیش‌تر دارای موجودی USDT باشد، کارمزد انتقال تا ۱.۶ دلار می‌رسد. اما در صورتی که آدرس مورد نظر، فاقد سابقه USDT باشد، این هزینه به حدود ۳.۲ دلار افزایش می‌یابد.
• سرعت بالای تایید تراکنش: تراکنش‌های تتر TRC20 به دلیل توان پردازش ۱.۵ تا ۲ هزار تراکنش در ثانیه، معمولا در ۳ تا ۵ ثانیه تایید می‌شوند. در موارد نادر و خاص ممکن است تایید تا چند دقیقه طول بکشد که اکثرا مربوط به پلتفرم‌های واسطه است تا خود شبکه.
• توان عملیاتی بالا: شبکه ترون می‌تواند تا حدود ۱ هزار تراکنش در ثانیه را پردازش کند که این قابلیت باعث مقیاس‌پذیری بالای این شبکه می‌شود و در شرایط شلوغی شبکه، تاخیر کمتری ایجاد می‌کند.
• امکان کاهش هزینه‌ها با اجاره انرژی و پهنای باند: کاربران می‌توانند با استفاده از منابع داخلی شبکه ترون (انرژی و پهنای باند)، هزینه‌های تراکنش را بیشتر کاهش دهند که این ویژگی مختص به ترون است و به بهینه‌سازی هزینه‌ها کمک می‌کند.

مطلب پیشنهادی

تفاوت تتر با USDC؛ انتخاب کدام یک بهتر خواهد بود؟

معایب تتر TRC20

• وابستگی به شبکه ترون: تتر TRC20 تنها در بستر ترون کار می‌کند و در صورت بروز اختلال یا مشکلات امنیتی در این شبکه، ممکن است دسترسی یا انتقال دارایی‌ها مختل شود.
• محدودیت‌های پذیرش در برخی صرافی‌ها و پلتفرم‌ها: اگرچه تتر TRC20، پشتیبانی نسبتا گسترده‌ای دارد، اما برخی از صرافی‌ها یا خدمات مالی هنوز به طور کامل از تتر TRC20 پشتیبانی نمی‌کنند و ممکن است فقط نسخه ERC20 یا BEP20 را قبول کنند.
• اکوسیستم محدودتر نسبت به اتریوم: با رشد شبکه‌های رقیب مانند بایننس اسمارت چین و اتریوم، برخی کاربران و پروژه‌ها ترجیح می‌دهند از این شبکه‌ها استفاده کنند که ممکن است روی نقدشوندگی تتر TRC20 تاثیر بگذارد.

مزایا تتر BEP20

• کارمزد بسیار پایین: هزینه انتقال تتر در شبکه BEP20 صرفا معادل کارمزد گس بوده و بسته به ترافیک شبکه ممکن است متغیر باشد. بااین‌حال، میانگین این کارمزد در حدود ۰.۰۵۳ دلار حساب شده و معمولا از ۱ دلار فراتر نمی‌رود که این موضوع، BEP20 را به گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه برای انتقال USDT نسبت به شبکه TRC20 تبدیل می‌کند.
• سرعت تراکنش بالا: شبکه BSC دارای بلاک‌تایم (اندازه‌گیری زمانی برای تایید هر بلاک) حدود ۳ ثانیه است که به معنای رقابت سخت آن در کنار TRC20 است.
• پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApps): تتر BEP20 قادر است با هزاران پروژه و پلتفرم ساخته شده روی BSC، از جمله صرافی‌های غیرمتمرکز مانند پنکیک سواپ، پلتفرم‌های وام‌دهی و فارمینگ تعامل داشته باشد.
• پشتیبانی گسترده توسط صرافی‌ها و کیف پول‌ها: اغلب صرافی‌های بین‌المللی (از جمله بایننس) و بسیاری از کیف پول‌های معتبر مانند تراست ولت و متامسک از BEP20 پشتیبانی کامل دارند.
• سازگاری با اکوسیستم بایننس: کاربران می‌توانند از زیرساخت‌های قدرتمند بایننس مثل Binance Bridge، Binance Launchpad و سایر خدمات زنجیره‌ای استفاده کنند.
• امکان استفاده در دیفای و استیکینگ: تتر BEP20، امکان مشارکت در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) را فراهم می‌کند؛ به طور مثال می‌توان تتر را در استخرهای نقدینگی قرار داده و سود دریافت کند.

معایب تتر BEP20

• ریسک متمرکز بودن BSC: برخلاف شبکه‌هایی مثل اتریوم، BSC توسط تعداد محدودی اعتبارسنج (validator) مدیریت می‌شود که اکثر آن‌ها با بایننس مرتبط هستند. این مسئله باعث شده نسبتا متمرکز شناخته شود و ریسک اعتماد به یک نهاد واحد مطرح شود.
• شباهت آدرس‌ها با اتریوم (ERC20): آدرس‌های BEP20 دقیقا مانند آدرس‌های ERC20 هستند (هردو با “0x” شروع می‌شوند). این شباهت می‌تواند برای کاربران مبتدی گیج‌کننده باشد و منجر به ارسال اشتباه توکن به شبکه‌ای دیگر شود.
• امنیت کمتر نسبت به شبکه‌های قدیمی‌تر مانند اتریوم: اگرچه BSC عملکرد خوبی دارد، اما به‌دلیل جوان‌تر بودن و سطح تمرکز بالاتر، در برابر برخی حملات یا اختلال‌های فنی نسبت به شبکه‌های باسابقه‌تری مانند اتریوم یا بیت کوین، آسیب‌پذیرتر ارزیابی شده است.
• وابستگی به قوانین بایننس: توکن‌های BEP20 به شدت وابسته به اکوسیستم و سیاست‌های مدیریتی بایننس هستند؛ بنابراین هرگونه تغییر در ساختار، سیاست‌گذاری یا عملکرد فنی این صرافی می‌تواند مستقیما بر ثبات، نقدشوندگی و امکان بازخرید USDT در این شبکه تاثیر بگذارد.

مقایسه سرعت و کارمزد انتقال تتر trc20 و تتر bep20

در این بخش، با ارائه داده‌های دقیق، قرار است به سه محور کلیدی، میانگین زمان انتقال تتر در استانداردهای TRC20 و BEP20، میزان کارمزد در کیف پول‌ها و صرافی‌های معتبر و تفاوت هزینه انتقال در هر شبکه پرداخته می‌شود.

بررسی میانگین زمان انتقال

در شبکه TRC20، انتقال تتر با سرعتی چشمگیر و میانگین زمانی کمتر از یک دقیقه انجام می‌شود؛ طبق داده‌های معتبر، بیش از ۹۰ درصد تراکنش‌ها در کمتر از ۶۰ ثانیه تایید و نهایی می‌شوند. این عملکرد سریع، به لطف زمان تولید بلاک، در حدود ۳ ثانیه در بلاکچین ترون ممکن شده است. در بسیاری از پلتفرم‌ها، از جمله برخی صرافی‌ها و کیف پول‌ها مانند CEX.IO، حدود ۱۹ تایید برای معتبر شناختن تراکنش کافی است که این تعداد نیز با سرعت بالای تولید بلاک، به راحتی در کمتر از یک دقیقه حاصل می‌شود. هرچند در مواقعی که شبکه با ترافیک بالا مواجه باشد یا فرستنده، کارمزدی پایین در نظر بگیرد، ممکن است تاخیر اندکی ایجاد شود، اما حتی در چنین شرایطی نیز زمان نهایی تایید، معمولا از یک دقیقه فراتر نمی‌رود.

میانگین زمان انتقال تتر در شبکه BEP20 نیز به همین صورت است. در حقیقت، شبکه ترون (TRC20) و زنجیره هوشمند بایننس (BEP20) هر دو از سرعت بلاک‌تایم بالایی برخوردارند؛ به طوری که میانگین زمان تولید بلاک در ترون حدود ۲ تا ۳ ثانیه و در BSC تقریبا ۳ ثانیه است. این تفاوت اندک باعث می‌شود هر دو شبکه، تراکنش‌های خود را در زمان بسیار کوتاهی تایید کنند، اما به دلیل معماری متمرکزتر و تعداد محدودتر اعتبارسنج‌ها، BSC معمولا ثبات بیشتری در زمان تایید دارد و نوسانات کمتری تجربه می‌شود. در نهایت، این اختلاف جزئی در سرعت بلاک‌تایم برای کاربران عادی، تفاوت محسوس و قابل توجهی ایجاد نمی‌کند و انتخاب بین این دو شبکه بیشتر وابسته به عوامل دیگری همچون کارمزد، سازگاری با کیف پول‌ها و سیاست‌های صرافی‌ها خواهد بود.

مقایسه میزان کارمزد در کیف پول‌ها و صرافی‌ها

کارمزد ارز دیجیتال در کیف پول‌ها و صرافی‌ها، به طور قابل توجهی تحت تاثیر سیاست‌های هر پلتفرم و شرایط فعلی شبکه قرار دارد. برای مثال

• در کیف پول‌هایی همچون سیف پال (SafePal) و تراست ولت، کارمزد انتقال تتر TRC20 مستقیما به اعتبارسنج‌های شبکه ترون پرداخت می‌شود و معمولا مبلغی خیلی کم و متغیر در محدوده کمتر از ۰.۵ دلار دارد که کاملا منطبق بر هزینه واقعی شبکه است و هیچ سهمی از آن به کیف پول‌ها تعلق نمی‌گیرد. شایان ذکر است که کیف پول‌های معتبری مانند ترزور و متامسک از تتر TRC20 پشتیبانی نکرده و کاربران باید برای استفاده از دارایی‌های خود در این کیف پول‌ها، USDT خود را به شبکه دیگری مانند BEP20 منتقل کنند.
• در مقابل، صرافی‌های بزرگی مانند بایننس، کارمزد برداشت ثابتی معادل ۱ دلار برای انتقال تتر TRC20 تعیین کرده‌اند که صرف نظر از حجم تراکنش، هزینه‌ای قابل توجه و بیشتر از کارمزد واقعی شبکه است. همچنین در صرافی کوکوین، این کارمزد حتی تا ۱.۵ دلار افزایش یافته که بیانگر سیاست‌های متفاوت و اغلب بالاتر صرافی‌ها در مقایسه با کیف پول‌ها است. به این ترتیب، کاربران هنگام انتخاب پلتفرم انتقال تتر TRC20 باید توجه ویژه‌ای به ساختار کارمزدها داشته باشند؛ چرا که استفاده از کیف پول‌های غیرحضانتی می‌تواند هزینه انتقال را به طور چشمگیری کاهش دهد، در حالی که برداشت از صرافی‌ها ممکن است شامل هزینه‌های ثابت و بالاتری شود.

کارمزد انتقال تتر در استاندارد BEP20 بسته به پلتفرم مورد استفاده متفاوت است، اما در مجموع بسیار مقرون‌به‌صرفه محسوب می‌شود. برای مثال:

• در کیف پول‌هایی مانند تراست ولت، متامسک و سیف پال، هیچ کارمزد ثابتی از سوی خود کیف پول دریافت نمی‌شود و تنها هزینه گس (Gas) شبکه BSC پرداخت می‌گردد که معمولا بین ۰.۰۵ تا ۰.۱ دلار است.
• در صرافی‌هایی مانند بایننس، برداشت تتر در شبکه BEP20 بدون کارمزد انجام می‌شود و همین ویژگی آن را به یکی از گزینه‌های اقتصادی و جذاب برای کاربران تبدیل کرده است. همچنین، صرافی کوکوین برای برداشت USDT از طریق BEP20، کارمزدی در حدود ۱ دلار دریافت می‌کند. البته، صرافی‌هایی مانند کوین‌بیس عمدتا از شبکه ERC20 پشتیبانی می‌کنند و BEP20 را ارائه نمی‌دهند، بااین‌وجود، در صورت ارائه، کارمزدهای نسبتا بالایی (بین ۱ تا ۵ دلار) دارند.

تفاوت هزینه انتقال در شبکه‌های مختلف

انتقال تتر در شبکه‌های مختلف با هزینه‌های متفاوتی همراه خواهد بود. از جمله این هزینه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• در انتقال USDT، هزینه کارمزد بسته به شبکه‌ای که انتخاب می‌شود، می‌تواند از کمتر از یک سنت تا چند دلار متفاوت باشد. در شبکه سولانا، هزینه انتقال تنها ۰.۰۰۰۶ دلار است؛ یعنی اگر قرار باشد هزار دلار USDT جابه‌جا شود، عملا فقط ۶ صدم سنت کارمزد پرداخت می‌شود که برای پرداخت‌های خرد یا نقل‌وانتقالات سریع، بسیار مناسب است. زنجیره هوشمند بایننس (BEP-20) نیز با کارمزد ۰.۰۵ دلار، انتخابی اقتصادی برای کاربران حوزه دیفای و سواپ‌ توکن‌ها است. این یعنی انتقال هزار دلار، فقط یک سنت هزینه دارد.
• اتریوم (ERC-20) با وجود هزینه نسبتا بیشتر، همچنان یکی از امن‌ترین و محبوب‌ترین گزینه‌ها است، اما برای انتقال‌های کوچک چندان مقرون‌به‌صرفه نیست و در زمان ترافیک شبکه ممکن است بالاتر برود. در مقابل، ترون (TRC-20) که زمانی به دلیل سرعت بالا و کارمزد ناچیز معروف بود، اکنون تا حدود ۳ دلار برای هر انتقال دریافت می‌کند، یعنی ۰.۳ درصد کارمزد روی یک تراکنش ۱ هزار دلاری که بسیار بالا است و در بسیاری موارد، توجیه اقتصادی ندارد.
• در نهایت، آوالانچ (C-Chain) نیز با کارمزدی بین شبکه‌های BSC و اتریوم، گزینه‌ای سریع و مقیاس‌پذیر است که عمدتا در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و معاملات میان‌زنجیره‌ای استفاده می‌شود. به صورت کلی، سولانا و BNB کم‌هزینه‌ترین گزینه‌ها هستند، اتریوم و آوالانچ متوسط و ترون فعلا پرهزینه‌ترین شبکه برای تتر به حساب می‌آید.

برای انتقال تتر، trc20 بهتر است یا bep 20؟

در مقایسه میان تتر TRC20 و BEP20، بسیاری از کاربران بازارهای مالی برای خرید و فروش تتر، نسخه TRC20 را به دلیل سرعت بالاتر، کارمزد پایین‌تر و پذیرش گسترده‌تر در صرافی‌های متمرکز به‌ویژه صرافی‌های ایرانی ترجیح می‌دهند. در مقابل، تتر BEP20 بیشتر مورد استفاده کاربران حرفه‌ای‌تری قرار می‌گیرد که در اکوسیستم‌های دیفای، پلتفرم‌های ییلد فارمینگ، یا تعامل با ابزارهای بایننس اسمارت چین فعالیت دارند. در ادامه، این دو نسخه از نظر امنیت، سرعت، هزینه، پشتیبانی کیف‌پول‌ها و مقبولیت بین‌المللی به صورت دقیق مقایسه می‌شوند.

امنیت و تمرکززدایی

در شبکه ترون (TRC20)، ساختار اجماع DPoS با ۲۷ اعتبارسنج (Super Representatives)، وظیفه پردازش تراکنش‌ها را بر عهده دارد و عملا امکان کنترل شبکه توسط عده محدودی وجود دارد؛ بااین‌حال، این مدل نسبت به PoSA بایننس اسمارت چین تا حدی تمرکززدایی بیشتری دارد. در مقابل، زنجیره هوشمند بایننس (BEP20) با تنها ۲۱ اعتبارسنج که مستقیما از سوی بایننس انتخاب می‌شوند، کار می‌کند و سطح بالاتری از تمرکز را نشان می‌دهد.

سرعت تایید تراکنش

بلاک‌های شبکه ترون در حدود هر ۳ ثانیه تولید شده و تراکنش‌های تتر در استاندارد TRC20 معمولا ظرف ۳ تا ۵ ثانیه تایید اولیه می‌شوند؛ حتی در ساعات اوج بار شبکه، تاخیر اضافی، بسیار اندک است. در زنجیره هوشمند بایننس نیز بلاک‌تایم، تقریبا ۳ ثانیه است که رقابت را در این حوزه سخت‌تر می‌کند.

هزینه انتقال

در صرافی‌های خارجی‌ مانند کوکوین و بایننس، برداشت USDT در استاندارد TRC20 معمولا ۱.۵ دلار هزینه دارد. در مقابل، شبکه BEP20 از مزیت صرافی بایننس برخوردار بوده که به همین دلیل، کارمزد برداشت را رایگان در نظر گرفته است. بااین‌حال، صرافی کوکوین هزینه‌ای نزدیک به ۱ دلار را در این شبکه برای انتقال تتر دریافت می‌کند.

پشتیبانی کیف پول‌ها

برای TRC20، کیف پول‌هایی مانند ترون لینک (TronLink)، تراست ولت و لجر (Ledger)، پشتیبانی کامل ارائه می‌کنند. شبکه BEP20 نیز توسط تراست ولت، متامسک، کیف پول بایننس چین (Binance Chain Wallet) و سایر کیف پول‌های سازگار با اتریوم پشتیبانی می‌شود و کاربران می‌توانند مدل کارمزد را متناسب با نیاز خود تنظیم کند.

پذیرش در صرافی‌های ایرانی و خارجی

صرافی‌های ایرانی مانند رمزینکس و نوبیتکس، از هر دو استاندارد TRC20 و BEP20 پشتیبانی می‌کنند. در سطح جهانی نیز بایننس هر دو شبکه را پشتیبانی می‌کند و برداشت BEP20 را بدون کارمزد ارائه می‌دهد، در حالی که کوکوین برای برداشت BEP20 معادل ۱ دلار و TRC20، حدودا ۱.۵ دلار هزینه تعیین کرده است.

تبدیل تتر بین شبکه‌های BEP20 و TRC20 چگونه انجام می‌شود؟

برای تبدیل تتر میان شبکه‌های TRC20 و BEP20، اغلب کاربران روش صرافی‌های ارز دیجیتال را انتخاب می‌کنند. کافی است نسخه تتر مورد نظر (مثلا TRC20) را به صرافی‌هایی مانند بایننس یا کوکوین ارسال کنید (باید هر دو استاندارد را پشتیبانی کنند) و سپس با انتخاب شبکه BEP20، به صورت مستقیم برداشت را نهایی کنید؛ این فرآیند در عرض چند دقیقه انجام و تنها کارمزد برداشت شبکه مقصد (BEP20) اعمال می‌شود.

روش جایگزین اما استفاده از پل‌های بین‌زنجیره‌ای (Cross-Chain Bridges) است؛ سرویس‌هایی مانند SwapSpace یا پل رسمی BNB Chain Bridge به شما اجازه می‌دهند بدون نیاز به واسطه، کیف پول خود (مثلا تراست ولت یا لجر) را متصل کرده و پس از ارسال تتر TRC20 در شبکه ترون، معادل BEP20 را تقریبا طی چند دقیقه در آدرس مقصد دریافت کنید. در هر دو حالت مهم است که آدرس مقصد دقیقا با شبکه انتخابی مطابقت داشته باشد تا دارایی در سریع‌ترین زمان و بدون خطا منتقل شود.

آیا می‌توان مستقیما تتر را بین این دو شبکه ارسال کرد؟

تتر در شبکه‌های TRC20 و BEP20 به صورت مستقل فعالیت می‌کند و میان این دو، هیچ سازوکار داخلی برای انتقال مستقیم یا تبدیل خودکار وجود ندارد. در صورتی که کاربران بدون استفاده از ابزار مناسب، تتر را از یک شبکه به آدرس شبکه دیگر ارسال کنند، دارایی عملا در بلاکچین اشتباه گیر افتاده و بازیابی آن بسیار دشوار یا غیرممکن خواهد بود. برای انتقال ایمن میان این دو شبکه، کاربران باید از صرافی‌های متمرکزی که هر دو شبکه را پشتیبانی می‌کنند، استفاده کنند؛ به این صورت که ابتدا تتر را واریز کرده و سپس هنگام برداشت، شبکه مقصد را انتخاب کنند. همچنین، ابزارهای غیرمتمرکزی مانند SwapSpace، امکان تبدیل امن تتر بین این شبکه‌ها را فراهم می‌کنند، مشروط بر آن که کیف پول به درستی متصل و مراحل تبادل رعایت شود.

روش‌های ایمن و سریع برای تبدیل تتر بین شبکه‌ها

سریع‌ترین و مطمئن‌ترین روش‌های تبدیل تتر بین شبکه‌های مختلف، استفاده از صرافی‌های متمرکز معتبر و پل‌های بین‌زنجیره‌ای است. صرافی‌هایی مانند بایننس، کوکوین و OKX با پشتیبانی از شبکه‌های مختلف مانند BEP20 و TRC20، امکان انتقال امن و ساده تتر را فراهم می‌کنند و به دلیل زیرساخت‌های قوی و نظارت‌های امنیتی، برای کاربران مبتدی و حرفه‌ای مناسب هستند. در این روش، کاربران، تتر را روی یک شبکه واریز می‌کند و در هنگام برداشت، شبکه مقصد را انتخاب می‌کند تا معادل آن در شبکه دیگر دریافت شود.

از سوی دیگر، پل‌های بین‌زنجیره‌ای، با بررسی و بهینه‌سازی مسیر انتقال میان چندین پل معتبر، سریع‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه انتقال تتر بین شبکه‌ها را ارائه می‌دهند. این پل‌ها برای کاربران حرفه‌ای که به دنبال بهترین ترکیب سرعت، امنیت و کارمزد هستند، گزینه‌ای بهینه به شمار می‌روند. همچنین کیف پول تتر مانند تراست ولت و اتمیک (Atomic Wallet) با قابلیت سواپ داخلی بین شبکه‌ها، امکان تبدیل تتر را بدون نیاز به جابجایی دارایی در چندین پلتفرم فراهم می‌کنند.

آیا در تبدیل شبکه تتر نیاز به احراز هویت داریم؟

نیاز به احراز هویت در فرآیند تبدیل تتر بین شبکه‌های TRC20 و BEP20، به روش مورد استفاده بستگی دارد. در روش‌های غیرمتمرکز مانند پل‌های بین‌زنجیره‌ای (cross-chain bridges)، کاربران صرفا با اتصال کیف پول خود می‌توانند فرآیند تبدیل را انجام دهند، بدون آن که نیازی به ثبت‌نام یا ارائه مدارک هویتی داشته باشد. این روش، گزینه‌ای سریع، ایمن و مناسب برای کاربرانی است که ترجیح می‌دهند ناشناس باقی بمانند. اما در مقابل، استفاده از صرافی‌های متمرکز برای تبدیل تتر، نیازمند ایجاد حساب کاربری و احراز هویت است؛ چرا که فعالیت در این پلتفرم‌ها بدون ارائه اطلاعات شناسایی امکان‌پذیر نیست. از این‌رو، برای کاربران ایرانی یا افرادی که تمایلی به ارائه مدارک ندارند، استفاده از پل‌های بین‌زنجیره‌ای، راه‌حلی ساده‌تر، کم‌ریسک‌تر و در بسیاری موارد کارآمدتر محسوب می‌شود.

مدت زمان موردنیاز برای تبدیل چقدر است؟

در صرافی‌های متمرکز مانند بایننس و کوکوین، مدت زمان تبدیل تتر بین شبکه‌ها معمولا بین ۱ تا ۵ دقیقه یا بیشتر طول می‌کشد. این زمان به دلیل طی کردن چندین مرحله مختلف است؛ ابتدا واریز به صرافی انجام می‌شود، سپس صرافی باید این واریز را شناسایی و تایید کند. پس از آن، تبدیل داخلی بین شبکه‌ها انجام می‌شود و در نهایت برداشت به شبکه مقصد، صورت می‌گیرد. شلوغی شبکه و سیاست‌های امنیتی صرافی، مانند بررسی‌های دستی و تاخیرهای احتمالی، می‌توانند این فرآیند را طولانی‌تر کنند.

از سوی دیگر، پل‌های بین‌زنجیره‌ای (Cross-chain bridges) به دلیل ساختار اتوماتیک و غیرمتمرکز خود، فرآیند تبدیل را سریع‌تر انجام می‌دهند. این پل‌ها تنها به چند تایید بلاک در شبکه مبدا و مقصد نیاز دارند و معمولا کل زمان تبدیل بین ۳۰ ثانیه تا ۲ دقیقه است. البته در شرایطی مانند شلوغی شبکه یا مشکلات فنی در پل، این زمان ممکن است افزایش یابد. به این ترتیب، تفاوت‌های ساختاری در فرآیند پردازش تراکنش‌ها دلیل اصلی تفاوت در مدت زمان تبدیل تتر بین این دو روش است.

برای کاربران داخل ایران، تتر trc20 بهتر است یا bep20؟

برای کاربران داخل ایران، تتر TRC20 به دلیل پذیرش گسترده‌تر در صرافی‌های ایرانی و بین‌المللی، همچنین پشتیبانی قوی‌تر کیف‌پول‌ها و سهولت بیشتر در انتقال، معمولا گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شود. هرچند کارمزد شبکه BEP20 پایین‌تر است و اکوسیستم دیفای پیشرفته‌تری دارد، اما محدودیت‌ها و ناپایداری‌های احتمالی در پشتیبانی برخی صرافی‌ها و کیف پول‌ها می‌تواند برای کاربران ایرانی چالش‌ساز باشد. بنابراین، از منظر اطمینان در انتقال و تطابق با بسترهای متداول ایرانی، تتر TRC20 اولویت بالاتری دارد.

مطلب پیشنهادی

جمع بندی

تفاوت اصلی تتر TRC20 و تتر BEP20 در شبکه‌های بلاکچینی است که هر کدام بر بسترشان ساخته شده‌اند؛ تتر TRC20 روی شبکه ترون و تتر BEP20 روی زنجیره هوشمند بایننس فعالیت می‌کند. هر دو نسخه قابلیت ارسال و دریافت تتر را فراهم می‌کنند، اما در جزئیاتی مانند ساختار فنی، اکوسیستم و پشتیبانی کیف پول‌ها و صرافی‌ها تفاوت‌هایی دارند. تتر TRC20 به دلیل پذیرش وسیع‌تر در صرافی‌های ایرانی و بین‌المللی، سهولت استفاده و ثبات بیشتر در انتقال‌ها، برای کاربران ایرانی معمولاً گزینه مطمئن‌تری است. در مقابل، تتر BEP20 با کارمزد پایین‌تر و اکوسیستم پیشرفته‌تر در حوزه دیفای، برای کاربرانی که به دنبال هزینه کمتر و امکانات بیشتر هستند، جذاب‌تر به شمار می‌آید. در نهایت، انتخاب بین این دو شبکه باید براساس نیازهای کاربری، پشتیبانی کیف پول و صرافی و شرایط و هزینه انتقال صورت گیرد.