ساختن توکن بر بسترکاردانو، یکی از بزرگ‌ترین قاتل‌های اتریوم

شبکه کاردانو به دلیل پتانسیل ویژه خود برای رسیدگی به برخی از مشکلات مقیاس‌پذیری و پایداری که اتریوم با آن مواجه است، به عنوان «قاتل اتریوم» لقب گرفته است. این شبکه نه تنها ارز بومی مخصوص به خود را دارد، بلکه به ما اجازه می‌دهد توکن دلخواه خود را داشته باشیم و سفارش‌سازی کنیم. در این مطلب از رمزینکس به نحوه ساخت توکن دلخواه خود بر بستر کاردانو می‌پردازیم.

نگاهی کوتاه به شبکه کاردانو

سفر کاردانو در سال ۲۰۱۵، به دلیل درگیری بین « چارلز هاسکینسون» یکی از بنیا‌ن‌گذاران شبکه اتریوم با دیگر اعضای شبکه آغاز شد و در سال ۲۰۱۷، شبکه اصلی این پلتفرم با ارز دیجیتال بومی مخصوص خود یعنی ADA راه اندازی شد.

این شبکه برای ساخت و اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (dApps) طراحی شده است و بسیاری از ویژگی‌ها و مزایایی را ارائه می‌دهد که آن را به یک انتخاب ایده‌آل برای ساخت توکن دلخواه خودمان تبدیل می‌کند:

• شبکه کاردانو بر اساس پروتکل اثبات سهام به نام «Ouroboros» توسعه یافته است که باعث می‌شود پلتفرم کاردانو تا حد امکان از نظر انرژی کارآمد باشد و سرعت خود را از دست ندهد.
• شبکه کاردانو بسیار مقیاس‌پذیر است و امکان تراکنش های سریع را فراهم می‌کند. بیش از ۲۵۰ تراکنش در ثانیه در مقایسه با ۱۵ تراکنش اتریوم در ثانیه بر روی شبکه کاردانو امکان‌پذیر است.
• رمز‌ارز اصلی شبکه کاردانو، آدا، ۲۱‌امین رمزارز از نگاه «CoinMarketCap» است که با قیمت ۰.۴۶ دلار خرید و فروش می‌شود.
• میانگین تراکنش‌ها در شبکه Cardano تقریبا ۰.۱ ADA یا چند سنت هزینه دارد که در مقایسه با کارمزد تراکنش ۱۵ دلاری اتریوم، این قاتل اتریوم، شبکه‌ای مقرون‌به‌صرفه‌تر و نیز سریع تر می‌باشد.
• از آنجایی که هر کسی می‌تواند با استفاده از پروتکل «Ouroboros» به اعتبار‌سنجی گره تبدیل شود، شبکه کاردانو به طور فزاینده‌ای غیرمتمرکز است. در حال حاضر، نزدیک به ۱۵۰۰ استخر اعتبارسنجی در حال استفاده است.
• همانطور که در ابتدا گفتیم، کاردانو نه تنها دارای رمزارز بومی یا کوین مخصوص خود، ADA است، بلکه به ما امکان ایجاد توکن‌های سفارشی خود را بر روی بلاک‌چین خود نیز می‌دهد. باید توجه داشته باشیم که توکن‌ها با رمز‌ارز های بومی (کوین‌ها) هر شبکه تفاوت‌هایی دارند که در ادامه به آن می‌پردازیم.

تفاوت کوین با توکن

رمز ارز بومی شبکه کاردانو، ADA نام دارد و نباید آن را با توکن اشتباه بگیریم. در نگاه اول، ممکن است به نظر برسد که همه ارزهای دیجیتال، چه کوین‌ها و چه توکن‌ها، اساساً یکسان هستند اما از نظر ساختاری و کاربردی تفاوت‌هایی دارند. 

• تفاوت اصلی بین سکه (کوین‌) و توکن‌ها در این واقعیت است که سکه‌ها یک بلاک‌چین مخصوص به خود را دارند، در حالی که توکن‌ها بر روی بلاک‌چین‌های موجود ساخته می‌شوند. به عنوان مثال، بیت‌کوین یک کوین است، زیرا دارای بلاک‌چین اختصاصی خود است. از طرف دیگر، شیبا‌اینو (Shiba Inu) یک توکن است، زیرا بر روی بلاک‌چین اتریوم ساخته شده است و از استاندارد این شبکه پیروی می‌کند.
• عموما از سکه‌ها مانند پول سنتی استفاده می‌شود؛ می‌توان از آنها برای خرید و فروش کالا، خدمات یا ذخیره ارزش استفاده کرد. از طرفی دیگر، کاربرد توکن‌ها را می‌توان برای طیف وسیعی از موارد به غیر از اینکه نوعی پول باشد، توسعه داد.

رایج ترین انواع توکن ها

از نام آشناترین توکن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• توکن‌های کاربردی (Utility Tokens): توکن‌های کاربردی نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که برای تأمین مالی توسعه پروژه ارزهای دیجیتال صادر می‌شوند و بعداً می‌توانند برای خرید کالا یا خدمات ارائه‌شده توسط صادرکننده توکن مورد استفاده قرار گیرند. به بیانی دیگر، آنها به عنوان سرمایه‌گذاری ایجاد نمی‌شوند؛ بلکه می‌توانند از آنها به عنوان ابزارهای کاربردی در یک برنامه خاص استفاده شود. به عنوان مثال می توان به توکن BAT اشاره کرد که در مرورگر Brave برای پاداش دادن به کاربران و تبلیغ‌کنندگان استفاده می‌شود.
• توکن‌‌های حاکمیتی یا حکومت‌داری (Governance Tokens): توکن‌های حاکمیتی به دارندگان توکن این امکان را می‌دهند تا بر تصمیم‌گیری‌های مربوط به پروتکل، عملکردها و آینده یک پروژه بلاک‌چین تأثیر بگذارند و حق رای داشته باشند.
• توکن‌های امنیتی (Security Tokens) یا همان توکن اوراق بهادار: توکن های امنیتی دارایی‌های دیجیتالی هستند که مالکیت یا سهم سرمایه‌گذاری در یک دارایی خارجی و قابل معامله را نشان می‌دهند.
• توکن‌های غیر‌قابل تعویض (NFT): توکن‌های غیر‌قابل تعویض، دارایی‌های دیجیتالی هستند که می‌تواند به شکل اثر هنری، موسیقی، آیتم‌های درون بازی، ویدئو و غیره باشد. برخلاف سایر توکن‌های رمزنگاری، هر NFT متمایز است و نمی‌توان آن را به صورت یک‌به‌یک با توکن دیگری از همان نوع مبادله کرد.

تا به اینجا با شبکه کاردانو، ویژگی‌های آن و همچنین انواع توکن‌ها آشنا شدیم. حالا زمان آن فرا رسیده که با چند ابزار مهم در شبکه کاردانو آشنا شویم که در فرایند ساخت توکن بر بستر کارانو کاربردی و مهم هستند.

آشنایی با ابزار خط فرمان شبکه کاردانو (CLI)

قبل از ایجاد یک توکن بر بستر کاردانو، باید با ابزار مهم و اساسی این شبکه یعنی CLI آشنا شویم. «CLI» مخفف کلمه‌ «Command Line Interface»، به معنای رابط خط فرمان، یک ابزار مهم برای تعامل مستقیم با بلاک‌چین کاردانو است. CLI یا رابط خط فرمان، این امکان را برای کاربران پیشرفته، توسعه دهندگان و مدیران سیستم فراهم می‌کند تا عملیات مختلف بر روی بلاک‌چین کاردانو را از طریق CLI یا دستورات خط فرمان مدیریت کنند. این عملیات شامل ایجاد و مدیریت کیف پول، ساخت و ارسال تراکنش ها و موارد دیگر است که در ادامه به توضیح آنها می‌پردازیم:

• مدیریت تراکنش: با استفاده از ابزار CLI، می‌توانیم تراکنش‌ها را ایجاد، امضا و ارسال کنیم. این شامل ارسال ADA، ضرب توکن‌های جدید (مینت کردن) و پرداخت هزینه تراکنش‌ها می‌شود.
• مدیریت کیف پول: ابزار CLI امکان ایجاد و مدیریت کیف پول‌ها از جمله مشاهده موجودی را امکان‌پذیر می‌کند.
• قراردادهای هوشمند: با ادغام پلوتوس، پلتفرم قرارداد هوشمند کاردانو، از CLI می‌توان برای استقرار و تعامل با قراردادهای هوشمند استفاده کرد.
• ضرب‌کردن توکن‌ها (Token Minting): به طور خلاصه، ضرب کردن توکن به فرایندی اشاره دارد که در آن به ساختن توکن‌های جدید و ثبت اطلاعات روی بلاک‌چین می‌پردازیم. با به‌کار گیری CLI، می‌توانیم توکن‌های بومی را در Cardano بدون نیاز به قراردادهای هوشمند ضرب و ایجاد کنیم.
• اطلاعات شبکه: CLI دسترسی به داده های شبکه کاردانو را فراهم می‌کند، مانند مشاهده جزئیات فعلی بلاک‌چین، اطلاعات بلوک و موارد دیگر.

نحوه ساخت توکن بر بستر کاردانو چگونه است؟

هدف نهایی از ساخت توکن بر بستر کاردانو، ایجاد یک توکن سازگار با محیط‌زیست، مقرون‌به‌صرفه همراه با امنیت بالا است. در ادامه مراحل ساخت توکن بر بستر کاردانو را ذکر کرده‌ایم:

اتصال به CLI و راه‌اندازی نود یا گره

فرآیند ایجاد توکن‌ها بر بستر شبکه کاردانو، ملزم به تعامل مستقیم با بلاک‌چین کاردانو است که نیاز به اتصال به یک گره یا نود را دارد. به همین دلیل، ابتدا باید ابزار خط فرمان شبکه کاردانو را دانلود کرده و به یک نود متصل شویم.
به طور خلاصه نود یا گره به شبکه‌ای از رایانه‌ها در سرتاسر جهان گفته می‌شود که به یک‌دیگر متصل هستند و اطلاعات را به اشتراک می‌گذارند و وظیفه مدیریت و نگهداری از داده‌ها در بلاک‌چین را دارند. فرایند راه‌اندازی نود یا گره از راه‌های زیر امکان پذیر است:

• ایجاد نود یا گره اختصاصی  توسط خودمان: ما می‌توانیم گره یا نود خود را با استفاده از نرم افزار گره رسمی ارائه شده توسط IOHK (Input Output Hong Kong) راه اندازی و اجرا کنیم. اجرای گره به ما کنترل کاملی بر تعاملات خود با بلاک‌چین می‌دهد.
• ایجاد نود توسط سرویس‌های واسطه: سرویس هایی وجود دارند که دسترسی به گره های Cardano را بدون نیاز به اجرای گره  توسط خودمان ارائه می‌دهند. این سرویس‌ها زیرساخت گره را مدیریت می‌کنند و API هایی را ارائه می‌دهند که می‌توانیم از آنها برای تعامل با بلاک‌چین کاردانو استفاده کنیم. به عنوان مثال می‌توان به Blockfrost و Dandelion اشاره کرد.
• ایجاد نود از طریق استخرهای استیکینگ: اگر ما یک اپراتور stake pool باشیم، گره ما قبلاً به شبکه متصل شده است و می‌توانیم از این گره برای صدور توکن بر بستر شبکه کاردانو استفاده کنیم.

راه اندازی کیف پول کاردانو

برای ساخت توکن بر بستر کاردانو، به یک کیف پول بر بستر Cardano نیاز داریم که از ارسال و دریافت توکن‌های ایجاد‌شده سفارشی ما پشتیبانی کند. کیف پول هایی مانند Daedalus، Yoroi یا Adalite گزینه‌های محبوبی هستند. 

خریداری ارز دیجیتال آدا ADA

همچنین باید اطمینان حاصل کنیم که ارز دیجیتال ADA کافی در کیف پول خود داشته باشیم تا حداقل هزینه‌های مربوط به ایجاد توکن و تراکنش‌ها را پوشش دهیم.

ارز دیجیتال ADA را می‌توان در صرافی های مختلف ارزهای دیجیتال از جمله صرافی رمزینکس خریداری کنیم.

مشخص نمودن پارامترهای توکن سفارشی خود 

هنگام ساخت توکن‌ بر بستر شبکه کاردانو، می‌توانیم ویژگی‌های توکن سفارشی خود را تعیین کنیم مانند:

• نام توکن
• نماد توکن
• عرضه توکن
• مشخص کردن قوانین مربوط به ضرب کردن توکن‌ها

نوشتن و راه‌اندازی یک قرارداد هوشمند (اختیاری)

یکی از ویژگی‌های شبکه کاردانو این است که به کاربران اجازه می‌دهد بدون نیاز به راه‌اندازی قرارداد‌های هوشمند، توکن‌های دلخواه خود را سفارش‌سازی کنند.
اما اگر هنگام ساختن توکن بر بستر شبکه کاردانو، توکن ما به عملکردهای خاصی نیاز داشت (مانند مواردی که در پروژه های DeFi یا قوانین منحصر به فرد برای NFT وجود دارد)، ممکن است لازم باشد یک قرارداد هوشمند را با استفاده از پلوتوس، پلتفرم قرارداد هوشمند Cardano بنویسیم و اجرا کنیم. برای توکن های قابل تعویض ساده برای استفاده گسترده، ممکن است قرارداد هوشمند لازم نباشد.

ضرب کردن یا مینت توکن‌ها

ضرب کردن توکن ها در شبکه Cardano را می‌توان مستقیماً از طریق کیف پول‌هایی که از چنین عملکردهایی پشتیبانی می‌کنند یا از طریق ابزار خط فرمان Cardano برای کاربران پیشرفته‌تر انجام داد. در ادامه مراحل کلی برای ضرب کردن توکن بر بستر کاردانو آورده شده است.

1. ساختن یک تراکنش: با استفاده از ابزارهای کیف پول یا  ابزار CLI، باید تراکنشی را آماده کنیم که شامل عملکرد توکن های ضرب کردن به همراه ویژگی هایی که برای توکن مشخص شده باشد. این تراکنش‌های نیازمند رمز‌ارز ADA می‌باشد که باید داشته باشیم.
2. ارسال تراکنش: در مرحله بعدی باید تراکنش را به شبکه Cardano ارسال کنیم تا در بلوک بعدی قرار گیرد.
3. تایید تراکنش: پس از ضرب کردن توکن و ارسال تراکنش، باید وجود و ویژگی های توکن را در بلاک چین کاردانو با استفاده از کاوشگر کاردانو مانند CardanoScan یا ADAStat توسط رمز‌ خصوصی خود تأیید کنیم. این کار تضمین می‌کند که توکن ما به درستی ایجاد شده است و اکنون بخشی از شبکه کلی کاردانو است.

  توزیع و استفاده از توکن های ایجاد شده بر بستر کاردانو

پس از اتمام فرایند ضرب، توکن‌های ما آماده توزیع یا استفاده می‌شوند؛ چه برای یک پروژه سرمایه‌گذاری جمعی، چه به عنوان یک دارایی دیجیتال در یک بازی یا به عنوان بخشی از یک برنامه غیرمتمرکز بزرگ‌تر.

جمع‌بندی

در این مطلب از رمزینکس با شبکه کاردانو و مراحل ساخت توکن بر بستر کاردانو آشنا شدیم. باید توجه داشته باشیم که ایجاد توکن‌ها شامل مراحل فنی است که به درک عمیقی از فناوری بلاک‌چین و پروتکل‌های خاص شبکه کاردانو نیاز دارد و باید با تمامی قوانین و ملزومات شبکه آشنا باشیم. صرافی رمزینکس، در کنار ارائه خدمات مبتنی بر خرید و فروش هزاران رمز‌ارز از جمله ارز دیجیتال کاردانو، مطالب آموزشی و خبری را فراهم می‌سازد تا اخرین اتفاقات دنیای بلاک‌چین مطلع باشیم و با قطعیت بیشتری تصمیم بگیریم.

سوالات رایج

منبع: Cardano | Medium | Coinbase