در عصر دیجیتال امروزی، ذخیره‌سازی و دسترسی به دادهها به بخش حیاتی از زندگی ما تبدیل شده است. از عکس‌های شخصی گرفته تا اسناد تجاری، میزان داده‌هایی که تولید و ذخیره می‌کنیم هر روز در حال افزایش است. با این روند افزایش دادهها، ما به راهکارهای ذخیره‌سازی کارآمد و امن نیاز داریم. دو گزینه محبوب و پرکاربرد ذخیره‌سازی، استورج (Storj) و ذخیره‌سازی ابری سنتی هستند.
در این مقاله، مزایا و معایب هر دو این راه حل‌های ذخیره‌سازی را با هم مقایسه می‌کنیم تا به شما کمک کنیم گزینه‌ای که برایتان مناسب‌تر است را انتخاب کنید.
Storj چیست؟
استورج پلتفرم ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز decentralized و همتا به همتا (P2P) است که در بستر پلتفرم بلاک چین یک راه‌حل ذخیره‌سازی ایمن و کاربردی ارائه می‌دهد. غیرمتمرکز بودن استورج یعنی دادهها در چندین سرور ذخیره می‌شوند، یعنی چندین بکاپ از دادهها در سرورهای مختلف وجود داشته و این امنیت اطلاعات را بالا می‌برد. ویژگی دیگر استورج اینست که دادهها در آن همیشه و به راحتی در دسترس هستند. همتا به همتا یا Peer-to-Peer یعنی اینکه تراکنش‌ها مستقیماً بین طرفین بدون نیاز به واسطه انجام می‌شوند.
نکات قوت Storj
۱. امنیت
غیرمتمرکز بودن Storj باعث شده تا از راه‌حل‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی امن‌تر شود، چراکه دادهها به جای اینکه در یک سرور متمرکز باشند، در چندین سرور ذخیره می‌شوند.
۲. بهره‌وری
خرید Storj از فناوری بلاک چین و استفاده از سرویس آن برای ذخیره دادهها منجر به ذخیره‌سازی سریع‌تر و کارآمدتر دادهها و همچنین کمتر شدن هزینه می‌شود.
۳. دسترسی پذیری
Storj امکان دسترسی آسان به دادهها را از هر نقطه در جهان، تا زمانی که اتصال به اینترنت وجود داشته باشد، می‌دهد.
۴. حریم خصوصی
رمزگذاری و مدل غیرمتمرکز در Storj باعث می‌شود که دادهها خصوصی نگه‌داشته شوند و فقط توسط کاربران مجاز قابل دسترسی باشند.
نقاط ضعف Storj
۱. نیاز به دانش فنی
Storj به دلیل استفاده از فناوری بلاک چین و غیرمتمرکز بودن، ممکن است برای کارکردن نیاز به دانش فنی داشته باشد و برخی از کاربران این دانش فنی را ندارند.
۲. ذخیره‌سازی محدود
از آنجاییکه دادهها در چندین سرور ذخیره می‌شوند، Storj ممکن است برای کاربران فضای ذخیره‌سازی محدودی داشته باشد.
ذخیره‌سازی ابری سنتی چیست؟
راه‌حل‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی دادهها را در سرورهای متمرکزی که توسط ارائه‌دهندگان شخص ثالث مدیریت می‌شوند، ذخیره می‌کنند. یعنی بین کاربران و محل ذخیره دادهها واسطه‌هایی وجود دارد و مدل Peer-to-Peer نیست. تا زمانی که اتصال اینترنت وجود داشته باشد، کاربران می‌توانند از هر نقطه از جهان به داده‌های خودشان دسترسی داشته باشند. نمونه‌هایی از ارائه‌دهندگان فضای ذخیره‌سازی ابری سنتی عبارتند از: Google Drive، Dropbox و OneDrive.
نقاط قوت ذخیره‌سازی ابری سنتی
۱. استفاده آسان
برنامه‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی برای استفاده کاربران به شدت آسان هستند و برای راه اندازی و استفاده از آن‌ها نیازی به دانش فنی نیست.
۲. فضای ذخیره‌سازی بزرگ
برنامه‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی، فضای ذخیره‌سازی زیادی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند و گزینه‌هایی برای ارتقا به فضای ذخیره‌سازی بیشتر در صورت نیاز نیز در آن‌ها وجود دارد.
۳. یکپارچه سازی
برنامه‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی به خوبی با سایر برنامه‌ها سینک می‌شوند و اشتراک گذاری دادهها را بین پلتفرم‌های مختلف آسان می‌کنند.
نقاط ضعف ذخیره‌سازی ابری سنتی
۱. امنیت
فضاهای ذخیره‌سازی ابری سنتی بیشتر از مدل‌های غیرمتمرکز مستعد نقض‌های امنیتی هستند، زیرا دادهها در یک سرور متمرکز است که توسط یک ارائه‌دهنده شخص ثالث مدیریت می‌شود.
۲. هزینه
فضاهای ذخیره‌سازی ابری سنتی گران‌تر هستند، به‌ویژه اگر شما بخواهید حجم ذخیره‌سازی خودتان را افزایش دهید، باید پلن‌های غیررایگان و گران‌تر را بخرید.
۳. حریم خصوصی
ذخیره سازهای ابری سنتی ممکن است به اندازه Storj خصوصی و امن نباشند، زیرا دادهها در یک سرور متمرکز شده است.
بیشتر بخوانید: مقایسه Storj و Filecoin دو ذخیره‌ساز ابری غیرمتمرکز
جمع‌بندی
هر دو گزینه Storj و ذخیره‌سازی ابری سنتی مزایا و معایب مخصوص به خودشان را دارند. Storj امنیت، حریم خصوصی و صرفه جویی بیشتری در هزینه‌ها ارائه می‌دهد، اما ممکن است کاربر پسند نباشد و سرعت پایین‌تری داشته باشد.
گزینه‌های ذخیره‌سازی ابری سنتی، راحتی، مقیاس‌پذیری و سرعت‌های سریع‌تر دارند، اما ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند و نگرانی‌های امنیتی و حریم خصوصی هم درمورد آن‌ها وجود دارد.
در نهایت، انتخاب بین Storj و ذخیره‌سازی ابری سنتی به نیازها و اولویت‌های فردی شما بستگی دارد. مهم است که قبل از تصمیم گیری، مزایا و معایب هر گزینه را به دقت در نظر بگیرید.
نظرات کاربران
اولین نفری باشید که نظر می دهید