بمب سختی اتریوم چیست و چه تاثیری روی این بلاکچین دارد؟

در ژوئن سال ۲۰۲۲، بلاک‌ چین اتریوم  آخرین به‌روزرسانی خود به نام «گری گلیسیر» (Gray Glacier) را دریافت کرد. یکی از مهم‌ترین اهداف این آپدیت به تأخیر انداختن زمان انفجار بمب سختی اتریوم  (Ethereum  Difficulty Bomb) تا ۱۰۰ روز دیگر بود. اما بمب سختی اتریوم چیست و چه تأثیری روی این بلاکچین دارد؟ در این مقاله از رمزینکس به بررسی کامل این مفهوم می‌پردازیم. همراه ما باشید.

بمب سختی اتریوم چیست؟

در آگوست سال ۲۰۱۵ (بلاک ۲۰۰۰۰۰ به بعد)، ویژگی افزایش خودکار سختی استخراج اتریوم به کد برنامه‌نویسی این بلاک‌چین اضافه شد. افزایش سختی استخراج منجر به زمان مورد نیاز بیشتر برای حل مسائل ریاضی بلاکچین و در نتیجه کاهش پاداش اتریوم می‌شود.

با افزایش دشواری استخراج، اتریوم در نهایت به نقطه‌ای می‌رسد که استخراج آن عملاً غیرممکن یا بی‌فایده می‌شود. «سختی استخراج» در اینجا به هش ریت (Hash Rate) یا قدرت هش مورد نیاز برای تولید یک بلاک اشاره دارد.

نقطه‌ای که «سختی استخراج» به حد نهایی و بحرانی خود می‌رسد، به عنوان «بمب سختی استخراج اتریوم» شناخته می‌شود. اگرچه اصطلاح «بمب» برای آن به کار گرفته می‌شود، اما به طور ناگهانی سطح سختی را به بالاترین حد خود نمی‌رساند؛ بلکه آن را به صورت تصاعدی افزایش می‌دهد تا زمانی که ماینرها فعالیت خود را متوقف کرده و دیگر بلاکی تولید نکنند.

با این حال، تیم توسعه اتریوم به کمک به‌روزرسانی‌هایی که منتشر می‌کند، تأثیر قابل توجهی روی زمان انفجار بمب دارد. از زمان ابداع مفهوم Difficulty Bomb، چندین آپدیت برای به تعویق انداختن زمان انفجار بمب سختی اجرا شده است.

نحوه کار بمب سختی اتریوم چگونه است؟

بمب سختی اتریوم با دشوارتر کردن فرآیند یافتن هش بلاک معتبر، به دشواری استخراج اتر در طول زمان می‌افزاید. این بمب با تغییر مقدار «block.difficulty» در پروتکل اتریوم فعال می‌شود و مستقیماً بر فرآیند ماینینگ تأثیر می‌گذارد. این کد باید طوری تنظیم شود که استخراج اتر را غیرممکن کند.

افزایش سختی استخراج، نرخ تولید بلوک‌های جدید را کاهش می‌دهد و در نتیجه عرضه اتر (ETH) کم می‌شود. اگر تقاضا ثابت بماند یا افزایش یابد، این موضوع می‌تواند منجر به افزایش قیمت اتریوم شود.

اهمیت بمب سختی استخراج اتریوم چیست؟

به رغم تأخیر چند ساله در انفجار بمب، شاید از خود سوال کنید که چرا این مفهوم انقدر مهم است.  پاسخ در انتقال برنامه‌ریزی‌شده بلاک‌چین اتریوم از مکانیزم اثبات کار فعلی (Proof of Work) به مدل کارآمدتر اثبات سهام (Proof of Stake) نهفته است.

ناکارآمدی‌های اتریوم ۱.۰ و راه‌اندازی زنجیره بیکن چین

زنجیره اصلی اتریوم (اتریوم ۱.۰) در جولای ۲۰۱۵ و بر پایه همان مکانیزم گواهی کار (POW)  که بیت‌کوین از آن استفاده می‌کند،‌ راه‌اندازی شد. با این حال، الگوریتم اثبات کار بسیار پرمصرف و کند است. در نتیجه، علی‌رغم اینکه اتریوم برترین پلتفرم برای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) در جهان به‌شمار می‌رود، سرعت پردازش آن تنها ۱۲ تا ۲۵ تراکنش در ثانیه (TPS) است. اگرچه این همچنان از ظرفیت ۷ تراکنش در ثانیه بیت‌کوین سریع‌تر است، اما بسیار کندتر از چیزی است که اکثر بلاک‌چین‌های اثبات سهام قادر به دستیابی به آن هستند.

این محدودیت در سرعت پردازش با توجه به وجود بیش از ۳۰۰۰ برنامه غیرمتمرکز فعال در شبکه، منجر به مشکلات قابل توجهی در اتریوم شده و آن را به یکی از شلوغ‌ترین و گران‌ترین بلاک‌چین‌های جهان تبدیل کرده است. بلاک‌چین اتریوم دارای بالاترین کارمزد تراکنش در بین تمامی پلتفرم‌های محبوب است.

در سال ۲۰۱۵، ‌بنیانگذاران اتریوم مشکلاتی را که مکانیزم اثبات کار برای اعتبارسنجی بلاک در این شبکه ایجاد می‌کرد، پیش‌بینی کردند. در نتیجه، ایده اتریوم ۲.۰، نسخه اثبات سهام شبکه شکل گرفت.

اتریوم ۲.۰ به عنوان یک پلتفرم چند زنجیره‌ای ابداع شد که در آن هر زنجیره یا شارد (Shard) یک زیرزنجیره مجزا است که به طور موازی با سایر شاردهای موجود در شبکه کار می‌کند. این پلتفرم می‌تواند تا ۶۴ زیرزنجیره و یک «زنجیره مادر» داشته باشد. هنگامی که زنجیره فعلی اتریوم ۱.۰ تولید بلاک را متوقف کند، به یکی از این شاردها تبدیل خواهد شد.

در دسامبر ۲۰۲۰، توسعه‌دهندگان اتریوم، زنجیره فانوس یا بیکن چین (Beacon Chain) را به عنوان زنجیره مادر اتریوم ۲.۰ راه‌اندازی کردند. زنجیره بیکن مبتنی بر اثبات سهام  بوده و کارآمدتر و مقیاس‌پذیرتر است. راه‌اندازی بیکن چین، گام کلیدی در گذار اتریوم به یک شبکه مبتنی بر اثبات سهام بود.

مهاجرت به اتریوم ۲.۰

انتقال از یک شبکه ناکارآمد اثبات کار به اتریوم ۲.۰، به نظر یک بازی برد-برد برای همه ذینفعان اتریوم یعنی توسعه‌دهندگان، ‌بنیانگذاران، کاربران و سازندگان دپ (DApp)  است.

با این حال، ماینرهایی که اتریوم ۱.۰ را پشتیبانی می‌کنند، هرگز از این حرکت راضی نخواهند بود. این ماینرها (و بسیاری از شرکت‌های ماینینگ) سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی برای خرید تجهیزات و  استخراج اتر (ETH) کرده‌اند. انتقال به پلتفرم اثبات سهام، تمام آن تجهیزات، سخت افزارها و شرکت‌های ماینینگ را منسوخ می‌کند.

در عین حال، اتریوم به مشارکت هر چه بیشتر طرفین در اعتبارسنجی بلاک در پلتفرم جدید اثبات سهام خود نیاز دارد. بمب سختی اتریوم به طور خاص برای حل این مسئله طراحی شده و هدف جانبی آن تشویق ماینرها برای انتقال منابع خود و حرکت به سمت استیکینگ (Staking) در اتریوم ۲.۰ است.

با بی‌فایده شدن استخراج اتریوم به دلیل افزایش شدید سختی شبکه، انتظار می‌رود حداقل بخش قابل توجهی از ماینرها به جمع اعتبارسنج‌های اتریوم ۲.۰ بپیوندند.

مزایای بمب سختی اتریوم چیست؟

مزایای بمب سختی اتریوم عبارت اند از:

• تشویق ماینرها به انتقال به مکانیزم استیکینگ و دوری از استخراج اتریوم
• غیرمتمرکز ساختن شبکه و از بین بردن تولید متمرکز ارز
• پیشگیری از هاردفورک بلاک چین
• ارتقاء اجباری گره‌ها

زمان‌بندی آپدیت‌های بمب سختی استخراج اتریوم

در حالی که بمب سختی اتریوم در آگوست ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد، افزایش سختی استخراج یک سال بعد، در نوامبر ۲۰۱۶ اتفاق افتاد. از آن زمان، چندین به‌روزرسانی منتشر شد که زمان  انفجار بمب (یعنی نقطه‌ای که استخراج اتریوم عملاً بی‌فایده می‌شود) را به تعویق انداخت. این آپدیت‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• اکتبر ۲۰۱۷: هاردفورک بیزانتیوم (Byzantium Fork)
• فوریه ۲۰۱۹: آپدیت قسطنطنیه (Constantinople Upgrade)
• ژانویه ۲۰۲۰: آپدیت مور گلسیر (Muir Glacier Update)
• آگوست ۲۰۲۱: آپدیت لندن (London Hard Fork)
• ژوئن ۲۰۲۲: آپدیت گری گلسیر (Gray Glacier Upgrade)

در میان این به‌روزرسانی‌ها، Muir Glacier و Gray Glacier به‌طور خاص با هدف به تعویق انداختن انفجار بمب اتریوم اجرا شدند. به‌روزرسانی گری گلسیر انفجار بمب سختی را حدود ۱۰۰ روز به تعویق انداخت و تاریخ انفجار مورد انتظار به اواخر سپتامبر یا اکتبر ۲۰۲۲ موکول شد.

چرا بمب سختی اتریوم به تعویق می‌افتد؟

دلیل اصلی تاخیرهای مداوم در زمان انفجار بمب سختی اتریوم این است که توسعه‌دهندگان و اعتبارسنج‌ها شبکه را برای انتقال کامل به الگوریتم اثبات سهام (PoS) آماده نمی‌دانند. از آنجایی که اتریوم میزبان برنامه‌های بی‌شماری است، هر گونه انتقال به یک شبکه جدید باید با دقت تمام انجام شود.

قبل از راه‌اندازی بیکن چین، اتریوم ۲.۰ هنوز تا حد زیادی یک مفهوم تئوری بود. در آن سال‌ها، بمب سختی بیشتر یک یادآوری و اخطار برای ماینرها بود تا برای انتقال به POS آماده شوند. با این حال، از زمانی که Beacon Chain راه‌اندازی شد، انتقال به اتریوم ۲.۰ وارد فاز عمیلاتی شد.

متأسفانه، تلاش‌های توسعه‌دهندگان در طی این مسیر با شکست‌هایی مواجه شده و این باعث شده که انفجار بمب به تأخیر بیفتد. در حال حاضر، بمب سختی اتریوم به طولانی‌ترین آپدیت در صنعت بلاک چین تبدیل شده و انتظار چهار ساله برای فعال‌سازی قراردادهای هوشمند در شبکه کاردانو را تحت الشعاع قرار داده است.

جمع‌بندی

پس از خواندن این مقاله، حتما متوجه شده‌اید که بمب سختی اتریوم چقدر موضوع مهمی است و چه پیامدهای گسترده ای برای این اکوسیستم دارد. از توسعه‌دهندگان گرفته تا ماینرها و سرمایه‌گذاران، همه باید بدانند که بمب سختی چگونه کار می‌کند و چه تأثیری بر آینده این پلتفرم بزرگ دارد.

سوالات متداول

منابع: Investopedia | Bybit