ارز دیجیتال چیست؟ رمز ارز چیست؟ به زبان ساده + ویدئو و اینفوگرافی

ارز دیجیتال نوعی پول است که در بستر اینترنت و فضای دیجیتال مبادله می‌شود. ارز دیجیتال می‌تواند در قالب فیات باشد و هم می‌تواند در قالب ارزهای رمزنگاری شده معرفی شود. از طرفی، در ایران رمز‌ارزها که به عنوان ارز دیجیتال شناخته می‎‌شوند، نوعی پول دیجیتالی هستند که در بستر فناوری بلاکچین ارائه می‌شوند و امکان کسب سود از معامله، ذخیره و وام‌دهی آن وجود دارد. اگر به دنبال یک مقاله جامع درباره چیستی و کاربرد ارز دیجیتال هستید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. 

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Digital Currency) نوعی پول مجازی است که به منظور مبادلات مالی استفاده می‌شود. این پول در دنیای واقعی معادل فیزیکی ندارد و به همان شیوه پول فیزیکی یا ارز فیات عمل می‌کند. می‌توانید با ارز دیجیتال انواع مبادلات مالی را انجام دهید. برای مثال، پول شما در کارت بانکی‌تان نوعی ارز دیجیتال است که در بستر یک فضای اینترنتی جابه‌جا می‌شود. ارزهای دیجیتال توسط یک مرکز واحد مانند بانک مرکزی یا موسسات مالی مختلف مدیریت می‌شوند. بدین ترتیب، عملا کاربران اختیار کاملی روی اموال خود ندارند. 

رمز‌ارز یا کریپتوکارنسی چیست؟

رمز‌ارز یا کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یک نوع ارز دیجیتال یا پول مجازی است که با استفاده از فناوری بلاکچین خدمات متنوعی را ارائه می‌دهد. خرید ارز دیجیتال در دنیا تبدیل به نوعی سرمایه‌گذاری سودآور شده است.  رمز‌ارزها با استفاده فناوری رمزنگاری، امنیت بالایی در تبادلات دارند. کریپتوکارنسی‌ها تحت کنترل یک مدیریت واحد مانند بانک مرکزی نیستند و در قالب شبکه توسط چندین عامل به عنوان «گره» مدیریت می‌شوند. رمز‌ارزها بسیار فراتر از ارزهای دیجیتال هستند و می‌توانند قابلیت‌های بیشتر از تبادلات مالی ساده روزانه داشته باشند. در نظر داشته باشید که در کشور ما ایران، رمز‌ارز و ارز دیجیتال هر دو به یک معنی استفاده می‌شوند. از این پس منظور ما از واژه «ارز دیجیتال» همان «رمز‌ارز» است.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

به‌طور کلی علت خلق ارزهای دیجیتال، بهینه‌سازی کاربرد پول‌های معمولی و آسان‌سازی انجام معاملات مالی بوده است. اما در مواردی ممکن است همچنان فیات‌ها نسبت به رمز‌ارزها برتری داشته باشند. به همین منظور در ادامه به بررسی تفاوت ارزهای دیجیتال با پول‌های معمولی پرداخته‌ایم.

1. غیرمتمرکز بودن رمز‌ارزها: ارزهای دیجیتال تحت نظارت هیچ نهاد مرکزی یا خاصی نیستند. این امر سبب می‌شود تا افراد اطلاعات محرمانه را نزد خود نگه دارند. این موضوع امنیت دارایی کاربران را افزایش داده است. در مقابل اما نبود این نهاد مرکزی می‌تواند پیگیری موارد سرقت و یا دستکاری حساب را در دنیای کریپتوکارنسی دشوار کند.
2. امنیت: ارزهای دیجیتال امنیت بیشتری نسبت به پول‌های معمولی دارند. رمز‌ارزها با استفاده از فناوری بلاکچین و سیستم کلید خصوصی و عمومی، امنیت بیشتری نسبت به پول‌های فیات دارند. این امنیت در ارزهای دیجیتال به شکلی است که عملا سرقت دارایی‌های دیجیتال نزدیک صفر است.
3. شفاف بودن: تمام تراکنش‌های رمزارزها در بلاکچین قابل ردیابی و مشاهده است. یعنی تمام کاربران می‌توانند در لجظه پیگیر تراکنش‌های مختلف در یک شبکه باشند. در مقابل اما هیچکس نمی‌تواند تراکنش‌های یک فرددیگر را حتی در صورت خطاکار بودن او، بدون مجوز بانک و نهادهای نظارتی بررسی کند.
4. غیر قابل بازگشت بودن: اگر تراکنشی را در دنیای کریپتوکارنسی تراکنشی را انجام دهید، دیگر نمی‌توانید به هیچ شکل دارایی خود را برگردانید. اما اگر با ارزهای معمولی تراکنشی اشتباه داشته باشید، با پیگیری در بانک و نهادهای مربوطه می‌توانید مبلغ را برگردانید.

تفاوت ارز دیجیتال و رمز ارز در چیست؟

ارز دیجیتال و رمز‌ارز در بیشتر مواقع بجای یکدیگر استفاده می‌شوند. با این حال می‌توان گفت ارز دیجیتال هر نوع دارایی (پول)  است  که به صورت الکترونیکی و غیر فیزیکی وجود دارد. در حالیکه رمز‌ارز زیرمجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال است که برای امنیت، عدم تمرکز و شفافیت از تکنیک‌های رمزنگاری استفاده می‌کند.

حال که با هر دو مفهوم مهم ارز دیجیتال و رمز‌ارز آشنا شدید، نوبت به بیان تفاوت‌های اساسی آن‌ها می‌رسد. در ادامه به بیان ۳ تفاوت اصلی رمز‌ارز و ارز دیجیتال پرداخته‌ایم.

۱- قانون‌گذاری

با اینکه امکان خرید بیت کوین، خرید اتریوم و سایر رمز‌ارزها در صرافی ارز دیجیتال در اکثر کشورها وجود دارد، اما همچنان چارچوب قانونی خاصی پیرامون رمز‌ارزها وجود ندارد. قوانینی برای ارزهای دیجیتال وجود دارد اما برای رمز‌ارزها چنین قوانینی وجود ندارد و در بیشتر کشورها وضعیت رسمی آن‌ها تاکنون اعلام نشده است. با این حال، دنیا برای رمز‌ارزها در حال تغییر است و شرکت‌های زیادی درصدد تغییر این روند و وضع قوانین برای رمز‌ارزها هستند. هدف این شرکت‌ها پیشرفت و بهبود وضعیت رمز‌ارزها است. این شرکت‌ها، مانند تسلا، با تلاش‌های فراوان قصد دارند به نهادهای نظارتی و دولت‌ها کمک کنند تا به درک بهتری از ماهیت فناوری رمزنگاری و بلاکچین‌ها برای ایجاد مقررات پایدار و گسترده برسند.

۲- تمرکز یا عدم تمرکز

ارزهای دیجیتال متمرکز هستند به این معنی که معاملات همه تحت کنترل یک واحد مرکزی مانند بانک صورت ‌می‌گیرد. اطلاعات محرمانه تمام کاربران در اختیار بانک است و عملا می‌تواند به راحتی دارایی شما را مسدود کند. اما رمز‌ارزها غیرمتمرکز هستند. کریپتوکارنسی‌ها در بستر بلاکچین تحت نظر تمام کاربران شبکه، مبادله می‌شوند. تمام کاربران تاریخچه معاملات را در اختیار دارند و هرکس، اطلاعات محرمانه خود را در دست دارد. این اطلاعات توسط کسی قابل استفاده نیست.

۳- شفاف بودن

به دلیل متمرکز بودن، شفافیتی در معاملات ارزهای دیجیتال مشاهده نمی‌شود. شفاف نبودن ارزهای دیجیتالی به این معنا است که تراکنش‌های آن‌ها در دسترس نیست و امکان سرقت و اختلاص به شدت بالا است. به عبارتی تمام اطلاعات محرمانه هستند. اما رمز‌ارزها تراکنش‌های شفافی دارند. هر کسی می‌تواند همه معاملات انجام شده و دریافت شده توسط سایر کاربران را ببینند. زیرا که همه تراکنش‌ها در کارکرد و آینده شبکه تاثیرگذار هستند.

انواع ارزهای دیجیتال کدام است؟

رمز‌ارزها با توجه به کاربردهای که دارند، به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند. از بیت کوین گرفته تا بازی‌های تلگرامی مانند ارز همستر کامبت، همه می‌توانند خدماتی متنوع را ارائه دهند. 

ارزهای دیجیتال را می‌توان به ۶ دسته تقسیم کرد که شاید بتوان گفت در میان آن‌‌ها رمز‌ارزها (Cryptocurrencies) مانند بیت کوین، استیبل‌کوین‌ها مثل تتر،  میم کوین‌ها مانند پپه و ارزهای دیجیتال سرگرمی مثل گالا و نات کوین شناخته‌شده‌تر هستند.

۱- رمز‌ارزهای پرداختی

ارزهای دیجیتال پرداخت (Payment Cryptocurrencies) را می‌توان نوعی از پول‌های دیجیتالی دانست که به رقابت با ارز فیات تمرکز می‌کنند. می‌توان بیت‌کوین، اولین ارز دیجیتال جهان را نمونه مناسبی از ارزهای دیجیتال پرداخت دانست. زیرا به عنوان جایگزینی برای ارزهای فیات طراحی شده است. البته اغلب ارزهای دیجیتال پرداخت بعد از بیت کوین، به دنبال بهبود ویژگی‌های بیت‌کوین، مانند مقیاس‌پذیری و سرعت هستند. ارزهای دیجیتال پرداخت از مزایا و شفافیت بیشتری نیز برخوردار هستند.

۲- ارزهای دیجیتال زیرساختی

پس از بیت کوین، به منظور بهینه‌سازی مصرف انرژی و هزینه ماینرها، ارزهای دیجیتال زیرساختی (Infrastructure cryptocurrencies) معرفی و عرضه شدند. اتریوم این راه جذاب را آغاز کرد. این ارزهای دیجیتال دیگر نیازی به استخراج شدن ندارند و با داشتن یک توکن بومی، انرژی لازم را برای عرضه ارزهای جدید بدست می‌آورند. برای مثال، اگر بخواهید به شبکه اتریوم، ارز «ether» اضافه کنید، باید ارز دیجیتال اتریوم را در جایی به نام استخر نقدینگی قرار دهید. با این کار، انرژی لازم برای تایید تراکنش‌های جدید و اضافه شدن بلاک‌های جدید را فراهم خواهید کرد. به این ترتیب، اتریوم‌های جدید نیز به شبکه اضافه می‌شوند. 

 یکی دیگر از دلایل نام‌گذاری این رمز‌ارزها به عنوان ارز زیرساختی این است که افراد برای ایجاد و بهره‌گیری از برنامه‌های غیرمتمرکز می‌توانند از این رمز‌ارزها و شبکه‌شان استفاده کنند.

۳- ارزهای حوزه امور مالی غیر متمرکز (DeFi)

این رمز‌ارزها که به عنوان ارزهای دیجیتال مالی (Financial Cryptocurrencies) شناخته می‌شوند به عنوان دارایی در فضای غیرمتمرکز مالی یا DeFi کاربرد دارند. از این ارزهای دیجیتال می‌تواند برای خرید دارایی‌های دیجیتال مانند NFT، خرید زمین در متاورس، خرید آیتم‌های مختلف در بازی‌های کریپتویی و برای استیکینگ ارز دیجیتال نیز استفاده کرد. کاربرد این ارزهای دیجیتال در دیفای به شدت بالاست و محبوبیت خاصی میان فعالان حوزه کریپتوکارنسی دارند. 

۴- میم کوین‌ها، ارزهای دیجیتال پرسروصدا

زمانی که DOGE به عنوان اولین میم کوین معرفی شد، تمام مردم برای خرید دوج کوین صف کشیدند. میم کوین‌های ارزهای دیجیتالی هستند که به منظور شوخی با دنیای کریپتوکارنسی عرضه شدند. این مسیر با عرضه دوج و شوخی با بیت کوین آغاز شد. پس از آن ارزهای دیجیتال دیگری مانند پپه، شیبا اینو و فلوکی معرفی شدند. البته در حال حاضر اکثر میم کوین‌ها به دنبال گذاشتن پای خود فراتر از دنیای میم‌ها هستند. برای مثال شیبا اینو در حال راه‌اندازی شیباریوم (یک راهکار لایه دوم) و شیبا سواپ که صرافی غیرمتمرکز شیبااینو نام دارد، است. 

۵- ارزهای دیجیتال با ارزش ثابت یا استیبل کوین

استیل کوین (Stablecoin) نوعی ارز دیجیتال است که ارزشی ثابت و معادل یک دلار آمریکا دارد. این رمز‌ارزها تمرکز بیشتری نسبت به سایر ارزهای دیجیتال دارند. زیرا استیبل کوین‌ها به واسطه وثیقه دلاری خود در موسسات مالی یا بانک مرکزی، قیمتی ثابت معادل یک دلار دارند. برای مثال، ارز دیجیتال تتر بهترین و اولین نمونه از استیبل کوین‌ها است. خرید تتر در حال حاضر نه تنها برای مبادلات مالی در فضای کریپتوکارنسی، بلکه برای سرمایه‌گذاری و حفظ ارزش در کشور ما کاربرد دارد. 

۶- ارزهای دیجیتال سرگرمی

به یاد داشته باشید که دنیای کریپتوکارنسی طرفداران بازی‌ها و سرگرمی‌های مختلف را فراموش نکرده است. ارزهای دیجیتال مختلفی برای انواع بازی‌ها، طرفداران تیم‌های ورزشی و علاقه‌مندان به موسیقی درنظر گرفته شده است. برای مثال، ارز دیجیتال گالا برای پلتفرم بازی GalaGames است که کاربران می‌توانند انواع بازی‌ها را در آن تجربه کنند. حتی توکن‌های طرفداری ارز دیجیتال چیلیز نیز برای طرفداران فوتبال و حمایت از تیم مورد علاقه‌شان ساخته و عرضه شده است.

ارزهای دیجیتال معروف کدام هستند؟

در حال حاضر، ۱۳ هزار و ۲۱۷ ارز دیجیتال با کاربردهای مختلف وجود دارد. اما تمام ارز رمز‌ارزها کاربردی نیستند و حتی برخی از آن‌ها از دور خارج شده‌اند. حال با این وجود، در ادامه به معرفی معروف‌ترین ارزهای دیجیتال در بازار کریپتوکارنسی پرداخته‌ایم.

1. بیت کوین: سردسته تمام ارزهای دیجیتال بیت کوین است. بیت کوین اولین ارز دیجیتال دنیا است که با استفاده از فناوری بلاکچین نوع جدیدی از پول را ارائه داد. بیت کوین توسط ساتوشی ناکوموتو در سال ۲۰۰۹ معرفی شد. بیت کوین خود را یک جایگزین مطمئن برای دلار می‌داند و با ارائه یک روش نوین، تراکنش‌های امن‌تری را فراهم کرده است. در حال حاضر (۵ مهر ۱۴۰۳)، قیمت هر واحد بیت کوین برابر ۶۳ هزار و ۳۷۲ دلار آمریکا است.
2. اتریوم: اتریوم دومین ارز دیجیتال پرطرفدار بازار کریپتوکارنسی است که بیشترین حجم معاملات را بعد از بیت کوین در اختیار دارد. اتریوم با ارائه الگوریتم جدید «اثبات سهام»، با صرفه‌جویی در مصرف انرژی، کاربرد ارزهای دیجیتال را فراتر از یک روش پرداخت برد. ارائه یک بلاکچین چند منظوره با قابلیت ساخت و توسعه قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز، از ویژگی‌های بلاکچین اتریوم است. در حال حاضر، قیمت اتریوم برابر ۲ هزار و ۶۰۳ دلار آمریکا است.
3. تتر: تتر که همان دلار در بازار کریپتوکارنسی است، یک استیبل کوین (رمز‌ارز با ارزش ثابت) بوده که قیمتی معادل یک دلار آمریکا دارد. تتر برای اینکه بتواند قابلیت پرداخت‌های منظم به دور از هرگونه نوسان قیمتی را در اختیار کاربران قرار دهد، همواره قیمتی برابر یک دلار آمریکا دارد.
4. دوج کوین: دوج کوین اولین میم کوین بازار است که با هدف شوخی و مسخره گرفتن بیت کوین و ارزهای دیجیتال عرضه شد. خالقان دوج معتقدند که ارزهای دیجیتال راه به جایی نخواهند برد و در نهایت این فیات‌ها هستند که بیشترین کاربرد را خواهند داشت. دوج کوین با حمایت فعالان بازار کریپتو از جمله ایلان ماسک توانست با رشدهای انفجاری، سودهای کلانی را نصیب دارندگان خود کند.
5. سولانا: توسعه‌دهندگان سولانا با هدف ارائه یک ارز دیجیتال که بهینه‌تر از اتریوم و ارزشمندتر از بیت کوین باشد، سولانا را عرضه کردند. سولانا با ارائه یک روش نوین اجماع به عنوان «اثبات تاریخچه»، توانست مقیاس‌پذیری قابل توجهی را در اختیار شبکه بلاکچین خود قرار دهد. سولانا در حال حاضر توانایی پردازش بیش از ۵۰ هزار تراکنش را در ثانیه دارد.

مهمترین مزایای رمزارز چیست؟

رمز‌ارزها توانستند یک دنیای مالی کاملا متفاوت را ارائه دهند. با توجه به این موضوع، در ادامه به بیان مزایای رمز‌ارزها پرداخته‌ایم.

• شفافیت تراکنش‌های شبکه
• غیرمتمرکز و انجام بدون واسطه معاملات
• امنیت بالا و عدم امکان تقلب در شبکه
• عدم امکان انجام معاملات تکراری
• عدم مشمولیت معاملات ارز دیجیتال برای مالیات
• رمزنگاری بسیار پیشرفته و پیچیده
• حفظ حریم خصوصی
• انجام معاملات به صورت بین‌المللی در مدت زمان کم
• روشی عالی برای انجام معاملات با حجم بالا

ارز دیجیتال از چه فناوری استفاده می‌کند؟

ارزهای دیجیتال از بلاکچین به عنوان زیرساخت خود استفاده می‌کنند. به زبان ساده بلاکچین یا زنجیره بلوک نوع خاصی از پایگاه داده است که در آن داده‌ها فقط می‌توانند اضافه شوند و امکان حذف و یا تغییر داده‌ها در آن‌ها وجود ندارد. در این نوع پایگاه داده، معاملات به صورت دوره‌ای به بلاکچین که در داخل بلاک قرار دارد، اضافه می‌شوند. فناوری بلاکچین با استفاده از فناوری هشینگ و رمزنگاری، امنیت این فضای مالی را به شدت بالا برده است. 

چرا ارزهای دیجیتال از بلاکچین استفاده می‌کنند؟

ارزهای دیجیتال با هدف تامین امنیت، شفافیت، عدم تمرکز و امکان ردیابی تراکنش‌ها بدون نیاز به واسطه‌های متمرکز از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند. در واقع بلاک از اطلاعات تراکنش‌ها و سایر فراداده‌های مهم که به آن اضافه می‌‌شود، تشکیل شده است. این ساختار را یک چین (زنجیره) می‌نامیم. زیرا فراداده هر بلاک شامل اطلاعاتی است که آن را به قبلی متصل می‌کند. به طور خلاصه، یک بلاک شامل یک هَش (Hash) از بلاک قبلی است که می‌توان آن را مانند یک اثر انگشت دیجیتالی منحصر به فرد در نظر گرفت.

احتمال اینکه دو قطعه از داده، عملکرد یکسانی از هَش به شما ارائه دهند، بسیار کم است. به همین دلیل، اگر کسی بخواهد یک بلاک قدیمی را اصلاح کند، هَش آن متفاوت است و به این ترتیب هَش بلاک‌های بعدی نیز متفاوت خواهد بود؛ بنابراین اگر یک بلاک تغییر کرده باشد کاملاً واضح است، زیرا تمام بلاک‌هایی که بعد از آن می‌آیند نیز باید تغییر کنند. هَش هر بلاک، در بلاک بعدی گنجانده شده است و این بلاک‌ها با هم زنجیره بلاک یا همان بلاکچین را تشکیل می‌دهد.

استخراج ارز دیجیتال چیست؟

استخراج ارز دیجیتال به فرایندی گفته می‌شود که طی آن افرادی که ماینر یا استخراج‌کننده نامیده می‌شوند، با استفاده از دستگاه‌هایی خاص، رمز‌ارزها را بدست می‌آورند. طی این فرایند، ماینرها ساعت‌ها با صرف انرژی و هزینه، معادلات پیچیده ریاضی را حل می‌کنند تا به یک ورودی به نام «هش» دست پیدا کنند. با بدست آوردن این هش، ماینرها یک بلاک به زنجیره اضافه می‌گنند و در ازای تلاش خود، ارز دیجیتال دریافت می‌کنند. استخراج ارز دیجیتال تنها برای رمز‌ارزهایی که از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کنند، امکان‌پذیر است. برای مثال بیت کوین، اولین نمونه از ارز‌های دیجیتال است که از الگوریتم از اثبات کار استفاده می‌کند. 

البته ارزهای دیجیتال دیگری مانند اتریوم هستند که نیاز به استخراج ندارد. این رمز‌ارزها از از الگوریتمی به نام اثبات سهام استفاده می‌کنند. اتریوم و ترون در مشهورترین رمز‌ارزها در استفاده از الگوریتم اثبات سهام هستند. در این روش، دیگر نیازی به صرف انرژی و هزینه زیاد نیست و تنها کافی است با استفاده از قابلیت استیکینگ، به استخراج در شبکه کمک کنید.

صرافی ارز دیجیتال چیست؟

برای خرید ارز دیجیتال و تبادل آن، نیاز به مکانی امن خواهید داشت. این فضا در دنیای کریپتوکارنسی، صرافی ارز دیجیتال نام دارد. صرافی‌های ارز دیجیتال به ۲ دسته تقسیم می‌شوند.

صرافی‌های متمرکز

صرافی غیرمتمرکز. صرافی ارز دیجیتال متمرکز فضاهایی هستند که مانند یک شرکت یا موسسه مالی تحت مدیریت واحد مرکزی هستند و خدمات مرتبط با خرید و فروش ارزهای دیجیتال را ارائه می‌دهند.

از طرفی صرافی‌های غیرمتمرکز فضاهایی هستند که کاربران از طریق برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) به آن‌ها دسترسی داشته و به‌صورت کاملا غیرمتمرکز و در بستر بلاکچین، به تبادل ارزهای دیجیتال می‌پردازند. این رمز‌ارزها عمدتا متعلق به یک پروژه کریپتویی هستند. بهترین صرافی غیرمتمرکز دنیا در حال حاضر، صرافی یونی سواپ است. 

نحوه خرید ارز دیجیتال چیست؟

پس از آنکه به خوبی آموزش خرید و فروش ارز دیجیتال را گذراندید، باید به یک صرافی مراجعه کنید. برای این‌کار، ۳ روش زیر را پیش‌رو دارید.

۱. صرافی ارز دیجیتال ایرانی

صرافی‌های ارز دیجیتال زیادی در ایران وجود دارند. این صرافی‌های تمامی خدمات لازم برای خرید و فروش، معامله و نگهداری ارزهای دیجیتال را به کاربران ارائه می‌دهند. صرافی‌های ایرانی با توجه به قوانین کشور، در دسته ارائه‌دهندگان خدمات مالی قرار دارند. به این ترتیب، هر عمل مجرمانه‌ای، می‌تواند شامل مجازات شود. صرافی‌های رمز‌ارزی ایرانی همگام با همتایان خارجی خود در تمامی رویدادها حضوری فعال دارند. برای مثال، صرافی ارز دیجیتال رمزینکس همزمان با تمام صرافی‌های بزرگ دنیا مانند بایننس، ارز دیجیتال تون کوین را لیست کرد و به کاربران خود ارائه داد.

۲. صرافی ارز دیجیتال خارجی

صرافی‌های رمز‌ارزی خارجی مانند بایننس و کوین بیس، خدمات متنوعی را در زمینه ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند. این صرافی‌ه ممکن است در مواردی از همتایان ایرانی خود بهتر باشند، اما برای ما ایرانیان می‌توانند دردسرساز باشند. با توجه به محدودیت‌هایی که برای ایرانیان توسط این صرافی‌ها در نظر گرفته شده است، ممکن است پس از مدتی حساب کاربری شما مسدود و دارایی‌های‌تان از دست برود. قوانین محدودکننده این صرافی‌ها می‌تواند خطری بزرگ برای ایرانیان داخل کشور باشد.

۳. صرافی ارز دیجیتال غیرمتمرکز

صرافی غیرمتمرکز (DEX) به صرافی‌های گفته می‌شود که توسط یک پروژه کریپتویی عرضه و در بستر بلاکچین فعالیت می‌کنند. این صرافی‌ها اغلب با پسوند «سواپ یا Swap» شناخته می‌شوند. سوشی سواپ، یونی سواپ، شیبا سواپ و پنکیک سواپ از مشهورترین صرافی‌های غیرمتمرکز هستند. در این صرافی‌ها برای دریافت خدمات، باید ارز دیجیتال خود را با سایر رمز‌ارزها مبادله کنید. برای مثال، در صرافی Uniswap باید ارز یونی سواپ را ارائه و در ازای آن اتریوم دریافت کنید. 

چگونه در ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کنیم؟

برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال روش‌های متعددی وجود دارد. اما از ۲ راه به عنوان اصلی‌ترین مسیرهای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال نام برده می‌شود.

1. ترید ارزهای دیجیتال
2. هولد رمز‌ارزها

حال در ادامه، به بررسی این ۲ مفهوم پایه‌ای پرداخته‌ایم. 

ترید ارز دیجیتال چیست؟

ترید یا معامله ارز دیجیتال به معنای تبادل رمزارزها با هدف کسب سود در یک بازه زمانی مشخص است. ترید به معنالی معامله و تریدینگ به معنای معامله‌گری یا معامله کردن است. ترید در ارزهای دیجیتال به معنای کسب سود از خرید و فروش انواع ارزهای دیجیتال در یک بازه زمانی مشخص (از یک دقیقه تا چند ماه) است. یک فرد تریدر در وهله اول با استفاده از تحلیل تکنیکال و در وهله دوم با استفاده از تحلیل فاندامنتال نسبت به بررسی یک رمز ارز اقدام و سپس به معامله آن می‌پردازد. 

هولد ارز دیجیتال چیست؟

هولد ارز دیجیتال به نگهداری و عدم فروش یک ارز دیجیتال برای مدت طولانی اشاره دارد با این هدف که ارزش آن در آینده افزایش یابد. اما هولد رمز‌ارزها دنیای متفاوت‌تری دارد. در این فرایند، کاربران پس از انجام تحلیل‌های لازم، منتظر می‌مانند تا قیمت ارز دیجیتال مورد نظرشان به پایین‌ترین سطح خود برسد. سپس با خرید در این سطح، آنقدر این ارز دیجیتال را نگه می‌دارند تا به بالاترین قیمت خود برسد. ممکن است این فرایند از یک سال تا چندین سال به طول انجامد. اما تفاوت معامله گر و سرمایه گذار فقط به همین مورد ختم نمی‌شود. یک تریدر ممکن است روزانه معامله کند؛ اما سرمایه‌گذار ممکن است سال‌ها به دارایی خود دست نزند تا به سود لازم برسد.

انواع روش ترید ارز دیجیتال چیست؟

همانطور که در بالا نیز عنوان شد، چندین روش به منظور ترید ارزهای دیجیتال وجود دارد که در ادامه فهرست وارد به آن ها اشاره شده است.

• مارجین تریدینگ
• قراردادهای آتی
• معامله روزانه (day trading)
• معامله نوسانی یا سوئینگ تریدینگ (swing trading)
• معامله پوزیشنی (position trading)
• اسکالپینگ (scalping)

آینده ارزهای دیجیتال چه خواهد بود؟

ارزهای دیجیتال در ابتدا به عنوان یک روش پرداخت نوین معرفی شدند. در واقع، بیت کوین سعی کرد تنها یک روش پرداخت نوین ارائه دهد که واسطه‌ها را حذف کرده و امنیت معاملات بین افراد مختلف را افزایش داده باشد. اما پس از چندی، با ظهور اتریوم و قراردادهای هوشمند، به‌طور کلی فضای دنیای کریپتوکارنسی تغییر کرد. اتریوم سعی کرد با ارائه یک بلاکچین نوین با فناوری خلاقانه، کاربرد ارزهای دیجیتال را فراتر از یک روش پرداخت ببرد. در حال حاضر ارزهای دیجیتال تقریبا در هر حوزه‌ای کاربرد دارند. از یک روش پرداخت گرفته تا در ورزش، موسیقی، هنرهای تجسمی و بصری، بازی‌ها، سرمایه‌گذاری و حتی روابط دوستانه (مانند ارز اسلیپ لس ای آی) می‌توان از ارزهای دیجیتال استفاده کرد. با توجه به پیشرفت سریع کریپتوکارنسی، پیش‌بینی می‌شود که در چند سال آینده تقریبا تمام امور زندگی روزمره افراد درگیر ارزهای دیجیتال شود. قیقا همانطور که چند سال پیش کمتر کسی فکر می‌کرد که تلفن‌های همراه بتوانند تبدیل به دستگاهی همه‌کاره در زندگی شوند.

جمع‌بندی

ارز دیجیتال به نوعی پول گفته می‌شود که در بستر اینترنت و فضای مجازی مبادله می‌شود. رمز‌ارزها نوعی ارز دیجیتال هستند که با استفاده از فناوری بلاکچین امکان انجام انواع معاملات مالی را فراهم کرده‌اند رمز‌ارزها امنیت بالاتری نسبت به ارزهای فیزیکی مانند دلار و ریال دارند. ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد مرکزی خاصی کنترل نمی‌شوند و کاملا غیر‌متمرکز هستند. این تمرکززدایی موجب افزایش امنیت و کاهش سرقت‌های مالی شده است.برای خرید ارزهای دیجیتال و یا مبادله آن‌ها باید از طریق یک صرافی ارز دیجیتال معتبر مانند رمزینکس اقدام کنید.

سوالات متداول

منابع: binanceacademy | investopedia | coinmetro