کوین چیست؟ کاربرد و بررسی انواع Coin

همه ما می‌دانستیم کوین چیست، تا این که ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین خلق شدند و ما را با اسم‌های عجیب و مفاهیم پیچیده‌شان گیج کردند. اما وقتی از کوین (Coin) در ارز دیجیتال صحبت می‌کنیم، دقیقا منظورمان چیست؟ آیا کوین به صورت فیزیکی وجود دارد، یعنی چیزی شبیه سکه بهار آزادی است؟ این سوالی است که در این مقاله از مجله رمزینکس می‌خواهیم پاسخ آن را بدانیم. به‌طور کلی کوین به ارز دیجیتالی اشاره می‌کند که بر پایه یک بلاکچین مستقل طراحی شده است. آن‌ها ابزاری برای تبادل و ذخیره ارزش به‌شمار می‌روند. به مطالعه این مقاله ادامه دهید تا دقیق‌تر با مفهوم کوین در ارز دیجیتال، انواع و کاربرد آن آشنا شوید.

کوین چیست به زبان ساده

کوین به ارز دیجیتالی گفته می‌شود که به صورت بومی در یک بلاکچین مستقل و اختصاصی وجود دارد. طبیعتا اینجا منظورمان یک سکه‌ی فیزیکی نیست؛ بلکه از یک کد کامپیوتری حرف می‌زنیم که روی یک شبکه وجود دارد و می‌تواند میان کاربران مختلف آن شبکه جابجا شود.

بلاکچین هم به زبان ساده یک سیستم ثبت داده به صورت غیرمتمرکز است. شما با داشتن یک کیف پول می‌توانید به این سیستم دسترسی داشته باشید، تراکنش انجام دهید و دارایی‌های دیجیتال خود را مدیریت کنید؛ درست مانند داشتن یک حساب بانکی. زمانی که یک دوست یا صرافی به حساب شما سکه واریز می‌کند، روی این دفتر به صورتی بسیار امن و تغییرناپذیر نوشته می‌شود که «این سکه یا مقداری از آن به حساب شما واریز شد». در ادامه زمانی که شما سکه‌تان را به دیگری می‌دهید، باز روی همین دفتر ثبت می‌شود که سکه از حساب شما به حساب دیگری منتقل شد. کوین مفهوم پیچیده‌ای نیست، تنها یک دارایی است که مالکیتش به جای این که به صورت فیزیکی در جیبتان قرار داشته باشد، روی بلاکچین ثبت شده است.

کوین چگونه به وجود آمد؟

اولین کوین دیجیتال جهان که به علت کاربردهایش به پذیرش عمومی رسید، بیت‌کوین بود که در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۰۹ توسط فردی با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» استخراج شد. ساتوشی ناکاموتو که همچنان هویت نامعلومی دارد، کسی بود که وایت‌پیپر بیت‌کوین و پروتکل‌های آن را نوشت. سپس با اجرای آن روی کامپیوتر خود اولین بلاک بیت‌کوین را استخراج کرد.

بیت‌کوین یک سکه است. کامپیوتری که بلاک‌های بیت‌کوین را استخراج می‌کند پاداشی از جنس این سکه دریافت می‌کند. مالک سکه می‌تواند آن را روی کیف پولش نگه دارد، یا آن را به آدرس کیف پول دیگران واریز کند. بیت‌کوین در روزهای اولیه‌اش مانند سکه‌های یک بازی بود و ارزش مالی‌ای نداشت. با فراگیر شدن آن افراد شروع کردند به معامله‌ای آن با دارایی‌های واقعی مانند یک پیتزا! پس از گذشت زمان و افزایش معاملات بیت‌کوین با دارایی‌های واقعی، این کوین ارزشمند شد و امروزه قیمت آن تا ۷۳۰۰۰ دلار برای یک سکه افزایش یافته است.

ویژگی های اصلی کوین چیست؟

کوین‌ها چند ویژگی اصلی دارند و مجموع این ویژگی‌ها آن‌ها را منحصر‌به‌فرد می‌کند. این ویژگی‌ها عبارت‌اند از:

• غیرمتمرکز بودن: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کوین‌ها، غیرمتمرکز بودن آن‌ها است. کوین‌ها روی شبکه‌های بلاکچین پیاده‌سازی می‌شوند که اکثر آن‌ها تحت کنترل هیچ نهاد مرکزی مانند دولت‌ها یا بانک‌ها نیستند. تراکنش‌ها توسط کاربران شبکه (نودها یا ولیدیتورها) تایید و ثبت می‌شوند. تصور کنید به جای این که دفتر حساب دارایی‌ها توسط یک بانک مدیریت شود، توسط تمام کسانی مدیریت شود که این وظیفه را برعهده گرفته‌اند. هرچه افراد بیشتری داوطلب مدیریت و بررسی این دفتر شوند، امنیت آن نیز بالاتر خواهد بود. فرض کنید که یک نفر تصمیم می‌گیرد به ناحق تغییراتی در حساب دیگران ایجاد کند. باقی نودها به او اجازه نخواهند داد زیرا شبکه به جای یک نفر توسط افراد زیادی مدیریت می‌شود.
• قابل تعویض بودن: هر کوین می‌تواند با کوینی دیگر جابجا شود و ارزش برابر داشته باشد. به این معنی که کوین‌ها منحصر‌به‌فرد نیستند و می‌توانید آن‌ها را با یکدیگر مبادله کنید.
• تقسیم‌پذیری: کوین‌ها قابلیت تقسیم به مقادیر مختلف را دارند. مثلا یک بیت‌کوین به ۱۰۰ میلیون واحد کوچکتر به نام ساتوشی تقسیم می‌شود. پس نیازی نیست برای داشتن هر کوین یک عدد از آن را بخرید، می‌توانید مقادیر بسیار کوچک‌تر آن را بخرید و در کیف پول خود نگهداری کنید.
• قابل استخراج: کوین‌ها را می‌توان استخراج کرد. هر بلاکچین شیوه‌ی استخراج منحصر به خودش را دارد و بسته به آن کاربران می‌توانند آن را استخراج کنند.
• عرضه محدود: بسیاری از کوین‌ها، مانند بیت‌کوین، یک سقف عرضه مشخص دارند (مثلا بیت‌کوین حداکثر ۲۱ میلیون واحد دارد). این ویژگی باعث ایجاد کمیابی و افزایش ارزش کوین‌ها در طول زمان شود. البته کوین‌هایی نیز وجود دارند که عرضه‌ای نامحدود دارند. مثلا الگوریتم اتریوم اجازه‌ی ضرب بیشتر از  ۱۶۰۰ اتریوم در روز را نمی‌دهد، اما محدودیت تعداد به صورت کلی ندارد.
• قابلیت انتقال: کوین‌ها قابلیت انتقال دارند و کاربران می‌توانند آن‌ها را به کیف پول‌های دیجیتال مختلف در سراسر جهان، با کارمزدی کمتر نسبت به سیستم‌های بانکی سنتی، ارسال کنند.

کاربرد کوین در ارزهای دیجیتال

کوین‌ها کاربردهای مختلفی دارند و این کاربردها با هرچه بیشتر فراگیر شدن استفاده از آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند.

• تبادلات مالی: شما می‌توانید همان نقل و انتقالات معمول مالی را با کوین‌ها انجام دهید. مثلا ۱۰ هزار تومانی که می‌خواهید به دوستتان قرض دهید را با بیت‌‌کوین، اتریوم یا باقی کوین‌ها انجام دهید.
• خرید کالا: مهم نیست که حضوری خرید می‌کنید یا آنلاین، فروشنده می‌تواند آدرس کیف پول خود را در اختیار شما قرار دهد تا مبلغ خرید را به صورت کوین برایش واریز کنید. درگاه‌های پرداخت نیز برای بلاک‌چین‌ها توسعه داده شده‌اند و در بعضی از فروشگاه‌های آنلاین به خریداران عرضه می‌شوند تا به جای منتقل شدن به درگاه بانکی، مشتری از کیف پولش برای ارسال کوین به فروشنده استفاده کند.
• سرمایه‌گذاری: با گذر زمان و خرید و فروش کوین‌ها، این دارایی‌ها ارزش مالی پیدا کردند و به علت ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی که داشتند به ویژه عرضه‌ی محدودشان، به مرور زمان گران‌تر شدند. افراد کوین‌ها را می‌خرند و با گذشت زمان در قیمت‌های بالاتر آن‌ها را می‌فروشند. این استراتژی هولد کردن نام گرفته است. امروزه کوین‌های ارز دیجیتال به بخش مهمی از سبد سرمایه‌گذاری افراد تبدیل شده‌اند.
• معاملات: با توجه به این که کوین‌ها به دارایی‌هایی قیمتی تبدیل شدند، افراد شروع کردند به معامله با آن‌ها برای کسب سود از نوسانات قیمتی‌ که داشتند. به مرور زمان پلتفرم‌هایی برای خرید ارز دیجیتال به وجود آمدند که به کاربران این امکان را می‌دادند تا علاوه‌بر مشاهده لحظه‌ای قیمت ارز دیجیتال، آن‌ها را به سرعت بخرند، بفروشند و از این معاملات سود کسب کنند.

معرفی انواع کوین

تا به اینجای مقاله، کوین را در معنای «کوین بومی»‌ معرفی کردیم؛ اما در دنیای بزرگ ارزهای دیجیتال به موارد دیگری نیز واژه‌ی کوین اطلاق می‌شود که تفاوت‌هایی با کوین بومی دارد. در ادامه انواع آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

کوین‌ بومی (Native Coin)

هر بلاکچین، یک کوین بومی دارد. کوین بومی دارایی دیجیتال اختصاصی آن بلاکچین است که کاربران آن شبکه می‌توانند آن را میان خود جابجا کنند. از کوین‌های بومی برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها، اجرای قراردادهای هوشمند و همچنین به عنوان پاداش برای استخراج یا اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌شود.

رپد کوین (Wrapped Coin)

در شبکه‌هایی که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند، کوین‌هایی از شبکه‌های دیگر وجود دارند که توسط یک قرارداد هوشمند در شبکه‌ی جدید هویت یافته‌اند و به آن‌ها رپد کوین گفته می‌شود. تصور کنید می‌خواهید بیت‌کوین را به شبکه‌ی اتریوم ببرید. طبیعتا این کار ممکن نیست، زیرا این دو سکه به دو شبکه‌ی مختلف تعلق دارند. راهکاری که وجود دارد این است که یک سازمان تصمیم می‌گیرد بیت کوین را از شما بگیرد و در عوض توکنی معادل آن را در بلاکچین مورد نظرتان تحویل دهد. این سازمان تضمین می‌کند که هر زمان این توکن را به او تحویل دادید، بیت‌کوین قدیمی‌تان را به شما پس بدهد.

پس رپد کوین‌ها در واقع کوین نیستند و توکن‌هایی هستند که در بلاکچین‌های دیگر وجود دارند. با این روش می‌توانید از قابلیت‌های شبکه میزبان مانند امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده کنید. رپد بیت‌کوین WBTC یا رپد بایننس کوین WBNB نمونه‌هایی از این توکن‌ها هستند.

استیبل کوین (Stable Coin)

استیبل کوین‌ در واقع توکنی است که قیمت آن به یک دارایی دیگر مانند ارزهای فیات (ارزهای دولتی مانند دلار و یورو) یا دارایی‌های ارزشمندی مانند طلا متصل است. هدف اصلی ساخت استیبل کوین‌ها کاهش نوسانات قیمتی است که در سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین یا اتریوم مشاهده می‌شود.

از این کوین‌ها معمولا برای انجام معاملات روزمره و حفظ ارزش دارایی استفاده می‌شود. نمونه‌هایی از استیبل کوین‌ها شامل تتر (USDT)، یو‌اس‌دی کوین (USDC) و دای (DAI) هستند که هر یک به شیوه‌ای متفاوت به ارزش دلار وابسته‌ هستند.

میم کوین (Meme Coin)

گاهی شوخی‌ها زیادی جدی گرفته می‌شوند! میم‌ها شوخی‌هایی هستند که در سطح جهانی در اینترنت فراگیر می‌شوند. زمانی که بلاکچین‌ها و کوین‌هایی برای کاربردهای سرگرم‌کننده یا شوخی‌آمیز ساخته می‌شوند، میم کوین زاده می‌شود. یکی از اولین میم‌کوین‌ها، دوج‌کوین، نسخه‌ای دستکاری‌شده از بیت‌کوین به شمار می‌رود که الگوریتم‌های آن دستخوش تغییراتی شده است. به عنوان مثال دوج کوین عرضه‌ی نامحدود داشت. توسعه‌دهندگان این میم‌کوین نام آن را از روی سگی برداشته بودند که تصویرش در اینترنت به عنوان یک شوخی دست به دست می‌شد.

گاهی نیز تیم‌های فعالی از توسعه‌ی میم‌کوین‌ها حمایت می‌کنند و جنبه‌ی جدی‌تری پیدا می‌کنند. مانند شیبا اینو که یک توکن بر بستر اتریوم است.

شت کوین (Shit Coin)

بعضی ارزهای دیجیتال ارزشی ندارند یا ارزش بسیار پایینی دارند و به آن‌ها شت کوین گفته می‌شود. این ارزها که معمولا توکن‌هایی بر بستر شبکه‌های دیگر هستند هدف نوآورانه‌ای ندارند و وایت پیپر مشخصی برایشان نوشته نشده است. ممکن است برخی از آن‌ها به طور تصادفی با اقبال عموم مواجه شوند و دارندگان خود را در مقطعی کوتاه‌مدت به سود برسانند؛ اما احتمال وقوع این اتفاق بسیار کم است.

آلت کوین (Alt Coin)

زمانی که بیت‌کوین معرفی شد، افراد و تیم‌های دیگر سعی کردند تغییراتی در آن به وجود بیاورند یا از ابتدا بلاکچین‌هایی با تفاوت‌های زیاد ساختاری توسعه دهند. به تمام این کوین‌هایی که حاصل این توسعه‌ها بودند آلت کوین گفته می‌شود. اولین آلت‌کوین Namecoin بود که در سال ۲۰۱۱ با ایجاد تغییراتی در بیت‌کوین ایجاد شده بود. در ادامه نیز اتریوم متولد شد که نسبت به بیت‌کوین از مدل دیگری برای مدیریت تراکنش‌ها در بلاک‌ها استفاده می‌کرد.

پرایویسی کوین (Privacy Coin)

پس از ظهور بیت‌کوین با ویژگی شفافیت تراکنش‌ها، بلاکچین‌هایی با هدف افزایش حریم خصوصی افراد و تراکنش‌ها ایجاد شدند. به کوین‌های این شبکه‌ها پرایویسی کوین گفته می‌شود. در این بلاکچین‌ها از الگوریتم‌های رمزنگاری استفاده می‌شود تا تراکنش‌ها و هویت گیرنده و فرستنده تا حد ممکن پنهان بمانند و قابلیت ردگیری نداشته باشند.

معرفی برترین کوین های ۲۰۲۴

در ادامه به معرفی کوین‌هایی می‌پردازیم که در سال ۲۰۲۴ ترند بازار هستند و ارزش مطالعه و بررسی دارند.

بیت کوین

بیت کوین اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که در سال ۲۰۰۹ معرفی شد. محدودیت تعداد بیت کوین‌ها به ۲۱ میلیون واحد، آن را به یک منبع کمیاب تبدیل کرده که به دلیل تقاضای زیاد ارزش بالایی پیدا کرده است. به همین دلیل، خرید بیت کوین میان سرمایه‌گذاران به عنوان یک ابزار ذخیره ارزش شناخته می‌شود و لقب «طلای دیجیتال» را به خود اختصاص داده است.

اتریوم

اتریوم یک پلتفرم بلاکچین متن‌باز است که در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین و تیمی از توسعه‌دهندگان معرفی شد. کوین بومی این پلتفرم اتریوم نام دارد. تفاوت اصلی اتریوم با بیت کوین در این است که اتریوم علاوه‌بر فراهم‌ کردن بستر تراکنش‌های مالی، امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را نیز فراهم می‌کند. این قراردادها خودکار هستند و بدون نیاز به واسطه‌ای مانند بانک‌ها، به‌صورت خودکار بر اساس شرایط از پیش تعریف‌ شده اجرا می‌شوند. همچنین، اتریوم بستر اصلی برای ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) است که موجب رشد امور مالی غیرمتمرکز و توکن‌های غیر مثلی (NFT) شده است. با توجه به وجود انواع برنامه‌های غیرمتمرکز، خرید اتریوم می‌تواند گزینه‌ای برای سرمایه‌گذاری روی این پروژه‌ها باشد.

تون کوین

تون کوین، کوین بومی شبکه TON یا The Open Network است. این شبکه در ابتدا توسط تیم تلگرام توسعه داده شد؛ اما پس از مشکلات قانونی، به یک پروژه مستقل تبدیل شد. هدف اصلی TON ایجاد یک بلاکچین بسیار سریع و مقیاس‌پذیر برای پشتیبانی از برنامه‌های غیرمتمرکز، پرداخت‌ها و ذخیره‌سازی اطلاعات است. با خرید تون کوین به‌ عنوان ارز اصلی این شبکه، می‌توان کارمزد تراکنش‌ها و ایجاد قراردادهای هوشمند را پرداخت کرد. TON با هدف ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز و قابل استفاده در پیام‌رسان‌ محبوب تلگرام، سعی دارد استفاده از ارزهای دیجیتال را برای کاربران عادی این شبکه‌ی اجتماعی ساده کند.

ریپل

ریپل یک پلتفرم پرداخت دیجیتال و ارزی بین‌المللی است که به‌ ویژه برای تراکنش‌های بانکی و پرداخت‌های بین‌المللی طراحی شده است. برخلاف بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که غیرمتمرکز هستند، ریپل به عنوان یک شرکت متمرکز فعالیت می‌کند. کوین بومی این پلتفرم ریپل (با نماد XRP) به عنوان ارزی برای تسویه تراکنش‌های بین‌المللی به کار می‌رود و سرعت بالا و کارمزدهای پایینی دارد. بسیاری از بانک‌ها و مؤسسات مالی از پروتکل ریپل برای تسهیل و بهینه‌سازی تراکنش‌های بین‌المللی استفاده می‌کنند. ریپل به علت تمرکز بر همکاری با نهادهای مالی بزرگ، متفاوت از سایر ارزهای دیجیتال است. با توجه به حجم بازار بزرگ این کوین، خرید ریپل می‌تواند یک سرمایه‌گذاری متفاوت باشد.

کاردانو

کاردانو یک پلتفرم بلاکچین مبتنی بر الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) است که توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیان‌گذاران اتریوم، ایجاد شد. هدف کاردانو ارائه یک پلتفرم پایدارتر، امن‌تر و مقیاس‌پذیرتر نسبت به سایر بلاکچین‌ها است. کوین بومی کاردانو آدا (با نماد ADA) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها و اجرای قراردادهای هوشمند در این شبکه استفاده می‌شود. خرید کاردانو می‌تواند انتخاب کسانی باشد که می‌خواهند روی آینده‌ی این کوین و اکوسیستم آن سرمایه‌گذاری کنند.

سولانا

سولانا یک پلتفرم بلاکچین پرسرعت و مقیاس‌پذیر است که با هدف افزایش کارایی و کاهش هزینه‌های تراکنش‌ها ایجاد شده است. این شبکه از الگوریتم اجماع اثبات سهام در کنار فناوری نوآورانه‌ای به نام اثبات تاریخچه (Proof of History) استفاده می‌کند تا تراکنش‌ها را با سرعت بسیار بالایی پردازش کند. کوین بومی این شبکه نیز سولانا (با نماد SOL) نام دارد. سولانا به علت سرعت بالا، کارمزد پایین و مقیاس‌پذیری، یکی از محبوب‌ترین بسترها برای توسعه برنامه‌ها و پروژه‌های مالی غیرمتمرکز است. این روزها بازار NFT سولانا نیز از جنبه‌های قابل توجه این بلاکچین است. با خرید سولانا می‌توانید به این بازار و صرافی‌های غیرمتمرکز سولانا دسترسی پیدا کنید.

مزایای سرمایه گذاری در کوین

سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها مزایای متعددی دارد:

• کسب سود: یکی از اصلی‌ترین مزایا، پتانسیل بالای رشد و بازدهی است، زیرا ارزهای دیجیتال در طول سال‌های اخیر ارزش قابل توجهی پیدا کرده‌اند.
• جهانی بودن: به علت ذات غیرمتمرکز آن‌ها، افراد در تمام جهان می‌توانند روی کوین‌ها سرمایه‌گذاری کنند. بازارهای خرید و فروش کوین‌ها تمام ساعت‌های روز باز و فعال است و پویایی زیادی دارد.
• ضد تورمی بودن: برخی از کوین‌ها مانند بیت‌کوین به علت عرضه‌ی محدود به عنوان ذخیره ارزش در برابر تورم شناخته می‌شوند.
• نوآوری: بسیاری از کوین‌های دنیای ارزهای دیجیتال، محصول تیم‌هایی هستند که در حال توسعه‌ی فناوری‌های جدید و ساخت زیرساخت‌های مالی جدیدی هستند که می‌توانند در آینده چشم‌اندازهای جدیدی ایجاد کنند.

معایب سرمایه گذاری در کوین

سرمایه‌گذاری روی کوین‌ها علاوه بر مزایا، معایب و ریسک‌هایی نیز دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد:

• نوسانات شدید: بازار ارزهای دیجیتال بسیار بی‌ثبات است و قیمت‌ها ممکن است در مدت زمان کوتاهی به شدت بالا یا پایین شوند.
• ریسک‌های امنیتی: با وجود امنیت بالای فناوری بلاکچین، هک و سرقت در صرافی‌ها و کیف‌پول‌های دیجیتال اتفاق افتاده است.
• نبود قوانین مشخص: در بسیاری از کشورها قوانین مربوط به ارزهای دیجیتال هنوز در حال توسعه است و این عدم قطعیت قانونی می‌تواند مشکلاتی برای کاربران داشته باشد.
• پتانسیل از دست رفتن سرمایه: سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ناشناخته و جدید ممکن است منجر به از دست رفتن سرمایه شود، مثلا زمانی که پروژه موفق نشود یا مشکلات تکنیکی جدی‌ای برایش رخ بدهد.

تفاوت کوین و توکن

در جدول زیر، تفاوت کوین و توکن به‌ صورت خلاصه آورده شده است:

پیش بینی آینده کوین در بازار دیجیتال

آینده کوین‌ها در بازار دیجیتال با پتانسیل‌های بزرگ و چالش‌های متعددی همراه است. با توجه به رشد چشمگیر پذیرش ارزهای دیجیتال توسط مؤسسات مالی، شرکت‌های بزرگ و دولت‌ها، احتمالا کوین‌ها جایگاه برجسته‌تری در نظام مالی جهانی پیدا خواهند کرد. فناوری‌هایی مانند بلاکچین و قراردادهای هوشمند نیز همچنان به تحول صنایع مختلف کمک خواهند کرد. با این حال، نوسانات بازار و عدم قطعیت‌های قانونی از جمله چالش‌هایی هستند که می‌توانند تاثیرات منفی بر رشد کوین‌ها داشته باشند. در مجموع پیش‌بینی می‌شود که کوین‌ها نقش بیشتری در اقتصاد جهانی ایفا کنند به شرط آنکه مسائل نظارتی آن‌ها مشکل‌های جدی برای رشدشان ایجاد نکنند و عموم مردم به استفاده از آن‌ها روی بیاورند.

جمع‌بندی

در این مقاله پاسخ دادیم که کوین چیست. کوین‌ها به عنوان ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در بستر بلاکچین اختصاصی، نقش مهمی در توسعه‌ی اقتصاد دیجیتال دارند و با ویژگی‌هایی نظیر غیرمتمرکز بودن، قابلیت تعویض، استخراج و انتقال، به یکی از ابزارهای مهم سرمایه‌گذاری و تبادلات مالی تبدیل شده‌اند. همچنین، انواع مختلفی از کوین‌ها از جمله کوین‌های بومی، فورک‌شده، پوشیده، استیبل‌کوین و آلت‌کوین معرفی شدند که هر کدام کاربردها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. علاوه‌بر این، مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در این دارایی‌ها و چالش‌های آینده‌ی آن‌ها در بازار دیجیتال نیز بررسی شد. در نهایت، آینده‌ی کوین‌ها به دلیل پذیرش رو به رشد جهانی و نوآوری‌های فناوری، امیدوارکننده است؛ اما با چالش‌هایی نظیر نوسانات شدید قیمت و نبود قوانین مشخص نیز روبه‌رو است.

سوالات متداول

منابع: tangem | investopedia